Περιπέτεια οι αεροδιακομιδές στη Βόρεια Ελλάδα

Άρθρο της Θεοδώρας Τζάκρη στο makthes.gr

Οι υπηρεσίες του ΕΚΑΒ δεν περιορίζονται στην διακομιδή με ασθενοφόρα μετά από κλήση στο 166 ή στο 112. Βέβαια, καθημερινά στην επικαιρότητα βρίσκεται γι’ αυτές τις καθυστερήσεις, ιδιαιτέρως σε κάποιες περιοχές. Αυτές είναι συνέπεια των ελλείψεων προσωπικού, της κακής κατάστασης του στόλου αλλά και της σημαντικής αύξησης των διακομιδών ασθενών, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, λόγω σημαντικής υποβάθμισης των περιφερειακών νοσοκομείων.


Στον τομέα της προνοσοκομειακής ιατρικής η Βόρεια Ελλάδα κατείχε στο παρελθόν σχετικώς πρωτοπόρα θέση την οποία όμως σταδιακά χάνει για να καταστεί και σε αυτούς τους τομείς ουραγός. Πέραν των διαφόρων εκτάκτων καταστάσεων είναι απορίας άξιο πως «κοιμούνται το βράδυ» οι υπεύθυνοι, γνωρίζοντας ότι μια μεγάλη πόλη π.χ.σαν την Νάουσα έχει προγραμματισμένες βραδινές βάρδιες εντελώς ακάλυπτες κι οτιδήποτε αν χρειαστεί κανείς εκεί, θα πρέπει να περιμένει ασθενοφόρο από την Βέροια. Παρόμοιες διαμαρτυρίες αφθονούν για την Χαλκιδική κατά την θερινή περίοδο καθώς και για ακάλυπτες περιοχές των νομών Σερρών και Καστοριάς.

Λιγότερο φωτισμένη είναι η κακή τύχη αγροτικών περιοχών που δεν καλύπτονται καθόλου από το ΕΚΑΒ αλλά από πλημμελώς στελεχωμένα κι εξοπλισμένα ασθενοφόρα των Κέντρων Υγείας, υπαγομένων στην 3η και 4η ΥΠΕ (Υγειονομικές Περιφέρειες). Πρόκειται για παιδιά ενός κατώτερου Θεού με την διοικητική πανσπερμία να επιδεινώνει το πρόβλημα τους.

Μια σημαντική μειονεξία που ήρθε στο φως της δημοσιότητας με αφορμή την τραγική τύχη ενός 6χρονου ασθενούς από τα Γρεβενά, αφορά στην έλλειψη βάσης αεροδιακομιδών. Η έλλειψη κλίνης ΜΕΘ σε όλη την Βόρεια Ελλάδα οδήγησε στην εκ νέου οδική μεταφορά του ασθενούς από Θεσσαλονίκη προς Πάτρα με βλάβη του ασθενοφόρου στο δρόμο κι αλλαγή οχήματος. Η κυβέρνηση συλλυπήθηκε αλλά απέφυγε να δεσμευτεί ότι θα δώσει κάποια οριστική λύση.

Σήμερα, πέραν των τριών βάσεων αεροδιακομιδών της Νοτίου Ελλάδας (Ελευσίνα, Σύρος , Ρόδος) λειτουργεί με πολλά προβλήματα κι η βάση Ακτίου. Ωστόσο 5 (πέντε) ολόκληρες Περιφέρειες με πληθυσμό σχεδόν 4 εκατομμυρίων, «εξυπηρετούνται» από την Αττική. Δεν είναι δηλαδή μόνο η Μακεδονία κενή αλλά επίσης η Θεσσαλία και η νησιωτική Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου.

Στο παρελθόν λειτούργησαν βάσεις στην Θεσσαλονίκη και στην Μυτιλήνη, οι οποίες έπεσαν όμως θύματα κακών συγκυριών. Αναφέρομαι στην απόσυρση μετά το 2018 (τραγωδία στο Μάτι) από κάθε υγειονομική χρήση του ελικοπτέρου της Πυροσβεστικής που εξυπηρετούσε την βάση της Μίκρας αλλά και στην προγενέστερη κατάργηση της βάσης της Μυτιλήνης μετά το δυστύχημα του 2003.

Η έλλειψη διαθέσιμων μέσων ή τα τραγικά δυστυχήματα δεν υπήρξαν προνομία της Βόρειας Ελλάδας ωστόσο εδώ οδήγησαν στην κατάργηση των σχετικών υποδομών και λειτουργιών.

Η κατάχρηση των στρατιωτικών πτητικών μέσων είναι μια προβληματική λύση που δεν «χωρούσε» και την Μακεδονία. Παρά την δωρεά 4 πτητικών μέσων στο ΕΚΑΒ από το ΙΣΝ πάλι δεν περίσσεψε τίποτε για την Μακεδονία. Το Υπουργείο Υγείας διαθέτει τρία επισκευάσιμα ελικόπτερα που καθηλώθηκαν γιατί δεν συντηρήθηκαν κατά την περίοδο των Μνημονίων και ετέθησαν εκτός λειτουργίας. Τέλος, η αγορά τριών νέων ελικοπτέρων για τις βάσεις του βορρά δεν θα ξεπερνούσε τα 40 εκατομμύρια.

Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος αυτής της συνεχιζόμενης αρνητικής διάκρισης στην μεταμνημονιακή εποχή;