Ο Αρωνάς είναι πεδινός οικισμός του νομού Πιερίας. Βρίσκεται στα δυτικά της Κατερίνης, σε υψόμετρο 90 μέτρων και η απόστασή του από την πιερική πρωτεύουσα είναι 8 χιλιόμετρα. Διοικητικά είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας του δήμου Κατερίνης. Έχει 324 κατοίκους, με βάση την Απογραφή του 2011. Η κύρια ασχολία τους είναι η καλλιέργεια καπνού, σιτηρών και καλαμποκιού, ενώ λίγοι είναι αυτοί που ασχολούνται και με την κτηνοτροφία. Η τοπική κοινότητα Αρωνά είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 11,212 χμ² (2011). [1]
Το χωριό έχει Γυμναστικό Μορφωτικό Αθλητικό Σύλλογο, με την επωνυμία "Πιερικός Αρωνά", που αγωνίζεται στην Β΄ ερασιτεχνική κατηγορία του τοπικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Πιερίας.
Ο κεντρικός ναός του χωριού είναι αυτός του Προφήτη Ηλία.Υπάρχουν επίσης η Παναγία, όπου και το Κοιμητήριο, καθώς επίσης και η Αγία Κυριακή, που γιορτάζει κάθε χρόνο στις 7 Ιουλίου. Ο Αρωνάς έχει ένα μονοθέσιο νηπιαγωγείο και γήπεδο. Στο κτίριο της Κοινότητας βρίσκεται και αγροτικό ιατρείο. Κοντά στον ποταμό Πέλεκα βρίσκεται ένα πάρκο αναψυχής, με πλατάνια.
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ονομασία του χωριού μάς οδηγεί στην εποχή της Τουρκοκρατίας. Όταν ήταν εκεί οι Τούρκοι, υπήρχαν μελίσσια και έτσι το χωριό ονομάστηκε Αρωνάς. Γύρω στο 1950 κάποιοι θέλησαν να το αλλάξουν, τελικά όμως επικράτησε η άποψη όσων ήθελαν να παραμείνει ως είχε η ονομασία. Αρχικά, όταν ήρθαν οι πρώτοι κάτοικοι από Τουρκία, Ρωσία και Πόντο, στα 1922, ο Αρωνάς ήταν δασώδης. Ιδιόκτητο χωριό, αγοράστηκε από κάποιον τσιφλικά ονόματι Μαλάχ. Από εκεί περνούσε στα μέσα του εικοστού αιώνα και το περίφημο τρενάκι ντεκοβίλ, το οποίο μετέφερε λιγνίτη από το Μοσχοπόταμο. Σήμερα τον πληθυσμό απαρτίζουν Πόντιοι, Βλάχοι από τον Κοκκινοπλό και κάτοικοι από το Μοσχοπόταμο. Την τελευταία δεκαετία ήρθαν στο χωριό και Πόντιοι από την πρώην ΕΣΣΔ. Σύμφωνα με στοιχεία της δεκαετίας του '30,[7] στον Αρωνά υπήρχαν 46 μαθητές στο Δημοτικό Σχολείο του και ένας δάσκαλος.
Στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής, το χωριό κάηκε από Γκεσταπίτες. Δύο άτομα από το χωριό σκοτώθηκαν κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Την περίοδο 1948-1951 οι κάτοικοι αναγκάστηκαν και έφυγαν στην Κατερίνη. Μετά το 1959, ο κόσμος χρεοκόπησε και αναγκάστηκαν να κάψουν τα καπνά τους. Αργότερα, πολλοί από αυτούς μετανάστευσαν σε χώρες όπως η Γερμανία, η Σουηδία, η Αυστραλία και οι ΗΠΑ.
Τον Δεκέμβριο του 1997 στην περιοχή του χωριού Αρωνάς-Κάτω Μηλιά, βρέθηκαν[8] τα συντρίμμια του ουκρανικού αεροσκάφους που είχε συντριβεί με 70 νεκρούς, από ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !