Η Φτέρη είναι το πιο απομακρυσμένο χωριό στα δυτικά του Νομού Πιερίας και βρίσκεται σε υψόμετρο 1.300 μέτρων. Βρίσκεται κτισμένη στην καρδιά της οροσειράς των Πιερίων, ακριβώς στο τρίγωνο που συναντώνται τα όρια των νομών Πιερίας, Κοζάνης και Λάρισας. Σε πολύ μικρή απόσταση βρίσκεται και το ψηλότερο βουνό της χώρας, ο Όλυμπος[1]. Υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Κατερίνης και βρίσκεται σε απόσταση 40 περίπου χιλιομέτρων δυτικά της Κατερίνης.
Σήμερα η πρόσβαση εκεί γίνεται μέσω του επαρχιακού (νομαρχιακού) δρόμου Κατερίνης Μόρνας (Σκοτεινών) Φτέρης, μέσα από το πλουσιότερο και ομορφότερο δασικό σύμπλεγμα της Ελλάδας κατάφυτο από καστανιές στα χαμηλότερα και δάση οξιάς και πεύκων πιο ψηλά. Η πλούσια βλάστηση του φυτού φτέρη έδωσε το όνομά του στο χωριό.
Τον Ιούλιο του 2007 η Φτέρη απειλήθηκε από πυρκαγιά, η οποία σβήστηκε με τη συνδρομή βοήθειας ρωσικών πυροσβεστικών αεροσκαφών[2].
Οι οικοπεδικές και λοιπές εκτάσεις της Φτέρης αποτελούν κυρίως ιδιοκτησίες των κατοίκων της Καρίτσας.
Το Δεκαπενταύγουστο εορτάζεται πανηγυρικά η Κοίμηση της Θεοτόκου, με θεία λειτουργία στον κεντρικό ναό του χωριού και με πολιτιστικές εκδηλώσεις στο χώρο του Αγίου Αθανασίου. Οι Καριτσιώτες διατηρούν αρκετά από τα σπίτια τους στη Φτέρη και κάθε καλοκαίρι συγκεντρώνονται μαζικά[3]στο χωριό.
Η Φτέρη ήταν η πρώτη κατοικία των Βλάχων κατοίκων της Καρίτσας της Πιερίας, οι οποίοι είχαν έλθει από την Ήπειρο. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά την Ελληνική Απελευθερωτική Επανάσταση του 1821, καθώς πολλές οικογένειες αρματωλών του Ολύμπου κατάγονταν από εκεί. Μεταξύ αυτών ο πατέρας του Γιωργάκη Ολύμπιου, η οικογένεια του οπλαρχηγού Βλαχομιχάλη και πρόγονοι των Λαζαίων. Σύμψωνα με τον ιστορικό Βακαλόπουλο ο Γεωργάκης Ολύμπιος γεννήθηκε στην Φτέρη. Κατά τα χρόνια της κατοχής αποτέλεσε το κρησφύγετο των Αυστραλών, Νεοζηλανδών και Αγγλων στρατιωτών οι οποίοι μαζί με τους ντόπιους πολεμούσαν κατά των ναζί. Στις 4 Δεκεμβρίου του 1943 το χωριό πυρπολήθηκε από τους Γερμανούς οι οποίοι έκαψαν 146 σπίτια και τις 3 εκκλησίες της Παναγίας η ενοριακή, του Αγίου Αθανασίου, του νεκροταφείου και της Αγίας Παρασκευής. Για την προσφορά των Καρτσιωτών-Φτεριωτών η Κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας και η βασίλισσα της Αγγλίας απένειμαν στην κοινότητα Καρίτσας αλλά και σε πολλούς κατοίκους της μετάλλια ανδρείας.
Αν και το όνομα Φτέρη είχε επικρατήσει από παλιά, οι Βλάχοι της περιοχής Ολύμπου χρησιμοποιούσαν κάποτε και το όνομα Φεάρικα, που είναι η βλάχικη ονομασία του φυτού "φτέρη". Σε κάποιες μάλιστα καταγραφές του 19ου αιώνα, αναφέρεται και ως Βλαχοφτέρη.
Η οικιστική απαρχή της Φτέρης σχετίζεται με την άφιξη και την εγκατάσταση προσφύγων από τη Μηλιά Μετσόβου (Αμέρου). Άλλοτε κεφαλοχώρι της περιοχής μέχρι το 1890, η Φτέρη είχε 214 κατοίκους το 1928, μόλις 12 κατοίκους το 1991 και 50 κατοίκους το 2001. Το 2011 είχε πληθυσμό 16 κατοίκους, οι οποίοι είναι κυρίως κτηνοτρόφοι και κατοικούν εκεί κατά την περίοδο Μαΐου- Οκτωβρίου. Σήμερα έχουν κτισθεί πάνω από 150 σπίτια. Σώζεται μέχρι σήμερα ο άλλοτε ενοριακός ναός της Παναγίας.
Διαδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατερίνη – Φωτεινά – Μόρνα – Φτέρη (χιλ. 36). Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος, εκτός από ένα τμήμα μήκους 1.5 χιλ. μετά τη Μόρνα.
Λιβάδι Ολύμπου – Φτέρη. Εξαιρετική διαδρομή μιας (1) ώρας περίπου μέσα σ’ ένα πανέμορφο δάσος οξυάς.
Σέρβια – Βελβεντό – Παλιογράτσαινο – Φτέρη. Μέχρι το την βρύση των κυνηγών άσφαλτος, 5 χιλ. χαλικόδρομος και μετά ασφαλτος μέχρι Κατερίνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !