Γ. Παπανδρέου: "" Κάποιοι, φοβούνται τη διαχρονική μας πορεία αλλαγών για μια δίκαιη και δημοκρατική Ελλάδα'

ΟΜΙΛΙΑ

ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΣΤΟ 3ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΑΘΗΝΑ, 21 ΜΑΪ́ΟΥ 2022



Συντρόφισσες και σύντροφοι,



Βρισκόμαστε πάλι όλοι μαζί,

σε μια νέα, ελπιδοφόρα φάση για το Κίνημα μας.



Με το Συνέδριο μας, στέλνουμε μήνυμα ηχηρής παρουσίας.



Και καλούμαστε να τιμήσουμε τους αγώνες μας - να επιβεβαιώσουμε τις διαχρονικές μας αξίες ως Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.



Αγώνες που άλλαξαν ριζικά την Ελλάδα.

Αγώνες για μια Ελλάδα της αξιοπρέπειας, της συμμετοχής, της δημοκρατίας, του σοσιαλισμού.

Μια Ελλάδα με διακριτή φωνή και θέση για τα παγκόσμια προβλήματα.

Μια Ελλάδα της οικολογίας.



Καλούμαστε και ως Κίνημα Αλλαγής,

με στήριγμα τις αξίες αυτές,

να κοιτάξουμε μπροστά,

να απαντήσουμε στις πρωτοφανείς προκλήσεις της εποχής μας.



Ανατρέποντας κατεστημένα, κατεστημένες πρακτικές και αντιλήψεις.



Κάποιοι, αυτό φοβούνται. Τη διαχρονική μας πορεία αλλαγών για μια δίκαιη και δημοκρατική Ελλάδα.



Για αυτό επιμένουν να μας εγκλωβίζουν σε ένα αδιέξοδο δίλημμα: με ποιον θα πάτε, μας ρωτούν;



Δεν μας θέλουν ξεχωριστούς, ανατρεπτικούς, ανεξάρτητους.

Δεν μας θέλουν σκεπτόμενους, δεν μας θέλουν ελεύθερους.

Να οραματιστούμε μαζί με την Ελληνική κοινωνία κάτι πολύ διαφορετικό από το σημερινό γκρίζο τοπίο.

Να αναδείξουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος.



Θέλουν να μας καταστήσουν στη συνείδηση του λαού, κομπάρσους στη διαχείριση της υπάρχουσας εξουσίας, στήριγμα στις πελατειακές ορέξεις των ισχυρών.



Έτσι, προσπαθούν να συντηρήσουν έναν μύθο.

Ότι, τίποτα δεν αλλάζει.

Το μήνυμα τους στην νέα γενιά είναι - «μην ασχολείστε με την πολιτική, όλοι ίδιοι είναι, μάταιος ο κόπος σας!».



Άλλο είναι το το πραγματικό στοίχημα:

Όχι με ποιους θα πάμε,

αλλά που θέλουμε να πάει η χώρα,

ποιες ριζικές αλλαγές πρέπει να γίνουν,

ποιες κοινωνικές δυνάμεις θα συσπειρώσουμε ώστε να ανατραπεί η ισορροπία της αδράνειας, της επικοινωνιακής πόλωσης μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.



Μια πόλωση που δεν αφορά τα πραγματικά διλήμματα για την Ελλάδα, την κοινωνία.

Μια επικοινωνιακή πόλωση που εξυπηρετεί μια καταστροφική σκοπιμότητα, τον εγκλωβισμό ψηφοφόρων στις μικρο-κομματικές επιδιώξεις.



Το δικό μας στοίχημα,

δεν είναι με ποιους θα διαχειριστούμε τις υπάρχουσες δομές εξουσίας,

είναι να ανατρέψουμε το πολιτικό σκηνικό.



Στο προσκήνιο της ιστορίας, να έρθουν ξανά οι δυνάμεις της κοινωνίας, και οι νέοι, που θέλουν, ξέρουν, μπορούν, να πάνε τη χώρα μπροστά, αν τους δώσουμε ξανά ελπίδα.



Βολεύονται οι συντηρητικές δυνάμεις της χώρας στο δίπολο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.



Το δήθεν δίλημμα για αυτούς είναι, ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής της μιζέριας και του πόνου μας.



Για αυτό θέλουν να μας παγιδεύσουν στο δίλημμα, με ποιους θα πάτε;



Παράταξη και Συμμετοχή



Συντρόφισσες και Σύντροφοι,



Για όλους αυτούς τους λόγους, γεγονός πολύ αισιόδοξο είναι, ότι παρά τις μεγάλες δυσκολίες που περάσαμε, η Παράταξή μας οργάνωσε διαδικασίες που γέννησαν ελπίδα.



Σηκώθηκαν πολλοί από τον καναπέ, διψασμένοι για συμμετοχή.



Εκεί όμως, αρχίζει και η δική μας μεγάλη ευθύνη.

Να μην τους απογοητεύσουμε.

Να υπάρχει ουσιαστική - όχι προσχηματική επικοινωνία με τους πολίτες.

Οι προβληματισμοί τους να είναι ορατοί στη χάραξη των θέσεων και των πολιτικών μας.



Το Διακύβευμα - Δημοκρατία και Ελευθερία



Πάντα πίστευα στη συμμετοχή.

Ως μέσο αλλά και ως στόχο.

Στην πανάρχαια δημοκρατική πίστη, στη δύναμη του πολίτη.

Ενημερωμένου, ενεργού, κριτικά σκεπτόμενου, που να μπορεί να ορίζει τη ζωή του, να αναλαμβάνει και την ευθύνη των αποφάσεων του.



Είναι το διακύβευμα της εποχής μας.

Το διακύβευμα της πολιτικής σήμερα.

Πώς, οι νέες προκλήσεις, οι μεγάλες αλλαγές που έρχονται, να αντιμετωπιστούν υπό τον δημοκρατικό έλεγχο των πολιτών, από τον λαό, για τον λαό.



Οι προκλήσεις μπορεί να φαίνονται μακρινές αλλά φτάνουν καθημερινά και στα δικά μας παράλια.

Μια συντρόφισσα στην Σοσιαλιστική Διεθνή σωστά είπε,πως «δεν είναι εποχή αλλαγών αλλά αλλαγή εποχής».



Το διακύβευμα είναι μείζον.

Η Δημοκρατία και η Ελευθερία.



Χωρίς αυτές, ούτε η ασφάλεια μας, ούτε η ευημερία μας, ούτε η δικαιοσύνη μπορούν να διασφαλιστούν.



Εισβολή στην Ουκρανία



Μέσα από αυτό το πρίσμα, ας δούμε και τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Διακύβευμα και εκεί, η Δημοκρατία.



Μια εισβολή παράλογη.



Ο απολογισμός; Ήδη τραγικός.

Ζωές; Χιλιάδες χαμένες.

Πρόσφυγες και εκτοπισμένοι, εκατομμύρια.

Καταστροφές, ανυπολόγιστες!



Πόλεμος που προκαλεί σεισμό γεωπολιτικό.

Αλλάζει άρδην τον πολιτικό προσανατολισμό της Ευρώπης.



Σήμερα η ΕΕ συνειδητοποιεί τη μεγάλη σημασία της ενότητας, της αυτονομίας της, της αυτάρκειας, της αλληλεγγύης και το ευάλωτο της δημοκρατίας.



Ήδη, μια άλλη κρίση, η πανδημία, έφερε ως ανάγκη τα ευρω-ομόλογα, θεσμό ταμπού την εποχή που είμασταν κυβέρνηση και η Ελλάδα χτυπιόταν από τις αγορές.



Καλείται σήμερα η Ευρώπη να πάρει αποφάσεις για θέματα που ποτέ δεν αποτέλεσαν ζητήματα ευρωπαϊκής αρμοδιότητας, όπως η εκτόξευση των τιμών της ενέργειας - άρα το ζήτημα μιας αυτόνομης ενεργειακής πολιτικής.



Καλείται η ΕΕ να σκεφτεί και αυτό που μόνο εμείς, το ΠΑΣΟΚ, έθετε ως βασικό ζήτημα, την Κοινή Άμυνα της Ευρώπης.



Αλλά και να ξανασκεφτεί την Κοινή Αγροτική Πολιτική, την αγρο-διατροφική ασφάλεια, μπροστά στον εφιάλτη μιας παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης, που κινδυνεύει να καταστρέψει τις πιο φτωχές αφρικανικές χώρες - και όχι μόνο.



Έχουμε και τη σουρεαλιστική εικόνα ενός ηγέτη που κάθεται μόνος στην άκρη ενός τεράστιου τραπεζιού και παίρνει αποφάσεις που καταστρέφουν το λαό του χωρίς να ρωτήσει κανένα.



Στοιχείο που αναδεικνύει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τη σύγκρουση μεταξύ αυταρχισμού και δημοκρατίας.



Η Δημοκρατία στις δικές μας κοινωνίες



Δημοκρατία, τι σημαίνει;

Πολλά!



Τον έλεγχο της εξουσίας και της υπερσυγκέντρωσης της.

Ισότητα, ισονομία αλλά και ισηγορία - το δικαίωμα κάθε πολίτη να ακουστεί ισότιμα η φωνή του.



Αν αυτές είναι οι βασικές αξίες της δημοκρατίας, τότε,

όλες οι κοινωνίες που θέλουμε να λεγόμαστε δημοκρατικές,

θα πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη.



Κακά τα ψέματα, η δημοκρατία έχει πληγεί σοβαρά τα τελευταία χρόνια και στις ευρωπαϊκές χώρες, όπως και στις ΗΠΑ.



Απειλείται η Δημοκρατία μας,

όχι μόνο από αυταρχικούς ηγέτες,

αλλά και από ένα ισχυρό πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο.

Υπονομεύει την εξουσία του λαού, τους δημοκρατικούς θεσμούς.



Απειλές και Ευκαιρίες για τη Δημοκρατία



Απειλή και ύβρις για τη δημοκρατία μας η τεράστια οικονομική ανισότητα.



Σύμφωνα με την ΟΞΦΑΜ, οι 2000 πιο πλούσιοι στον κόσμο, συγκεντρώνουν περισσότερο πλούτο από το 60% του πληθυσμού της γης.



Αν αυτοί οι 2000, πλήρωναν μόνο 0,5% επί του πλούτου τους, θα δημιουργούσαν 120 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.



Η συγκέντρωση αυτού του πλούτου, συνήθως κρυμμένου σε φορολογικούς παραδείσους, μεταφράζεται σε υπερ-συγκέντρωση εξουσίας.