Η ονομασία του χωριού σύμφωνα με θεωρίες πάντα, οφείλεται ανάμεσα σε δύο εκδοχές. Είτε επειδή παλαιότερα στο εξωκκλήσι του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου υπήρχε το γνωστό ρολόι "Κούκος", είτε επειδή στην περιοχή υπήρχαν πολλά πουλιά αυτού του είδους. Έτσι μέσα από αυτές τις δύο εκδοχές οι πρώτοι κάτοικοι ονόμασαν το χωριό Κούκος.
Στον Κούκο μεγάλωσε η καλλιτέχνις Σοφία Αμπερίδου, η οποία αποτύπωσε στα έργα της την προσφυγιά. Επίσης και ο Χατζημιχαηλίδης Αναστάσιος, ο οποίος διέπρεψε σαν Συνιδρυτής του Πρώτου Ελληνικού Δημοτικού Σχολείου στη Νότια Γερμανία, στην πόλη του Λούντβιγκσμπουργκ (Ludwigsburg), ιδρυτής του Συλλόγου μεταναστών Κουκιωτών στη Γερμανία και συγκεκριμένα στο Κορνβεστχάιμ (Kornwestheim) και ιδρυτής του Ποντιακού Συλλόγου στην Γερμανία στην ίδια πόλη. Ο πατέρας του Παύλος έκτισε τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στον Κούκο, που θεωρείται αρχιτεκτονικό αριστούργημα, διότι είναι χωρίς Κολόνες (Στηρίγματα).
Στην περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής, ο Κούκος ήταν η έδρα του «Εθνικού Ελληνικού Στρατού», Αποτελούνταν από 1200 οπλίτες τού χωριού και της ευρύτερης περιοχής με αρχηγό τον Κισά Μπατζάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος). Ο ΕΛΑΣ επιτέθηκε στο χωριό στις 17 Νοεμβρίου 1943 αλλά συνάντησε ισχυρή αντίσταση. [2] Ο Κούκος τελικά καταλήφθηκε από τον ΕΛΑΣ στις 16 Οκτωβρίου 1944. Σε κεντρικό σημείο του υπάρχει επιτύμβια πλάκα, με τα ονόματα των εκτελεσθέντων από τους Ναζί αλλά και των θυμάτων του μετέπειτα Εμφυλίου Πολέμου στο Κιλκίς.
https://el.wikipedia.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !