Ελατοχώρι: Το θαυματουργό νερό του Αγιονερίου, η εκτέλεση των 32 και το Χιονοδρομικό

Το Ελατοχώρι ορίζεται σήμερα από τον παλαιότερο και τον νεότερο οικισμό, που χτίστηκε σε χαμηλότερη τοποθεσία. Ο παλιός οικισμός, το Παλαιό Ελατοχώρι ονομαζόταν παλαιά Σκουτέρνα, ονομασία που αποδίδεται στα σκουτιά, δηλαδή τα υφάσματα. Το όνομα του ο παλαιός οικισμός τον πήρε την περίοδο της Τουρκοκρατίας, επειδή λειτουργούσε στον οικισμό εργαστήριο επεξεργασία υφασμάτων. Εκείνη την περίοδο στον παλαιό οικισμό λειτουργούσαν αλευρόμυλοι και υπήρχε εκτεταμένο δίκτυο αρδευτικών έργων. Το 1928, το χωριό μετονομάστηκε σε Ελατούσα, την οποία κράτησε μέχρι το 1940 όταν και έλαβε τη σύγχρονή του ονομασία[1], που αποδόθηκε από τα έλατα που συνθέτουν το τοπίο στην περιοχή.[εκκρεμεί παραπομπή]

Οθωμανική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ο ναός του Αγίου Νικολάου που σώζεται και σήμερα, χτίστηκε έπειτα από την συνδρομή σημαντικού χρηματικού ποσού, που προέκυψε τυχαία, όταν κλέφτες είχαν ζητήσει λύτρα για την απελευθέρωση ομήρων από τους Τούρκους και κατά μυστήριο τρόπο κατέληξε αυτό το ποσό στα χέρια των Ελλήνων κατοίκων του χωριού.[εκκρεμεί παραπομπή]

Κοντά στον παλαιό οικισμό, βρίσκεται η βραχώδη τοποθεσία Αγιονέρι όπου υπάρχει μια φυσική πηγή από την οποία αναβλύζει νερό. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, στο σημείο εκείνο κήρυττε ο Άγιος Αντώνιος. Το νερό της πηγής θεωρήθηκε θαυματουργό, όταν ο άγιος μετέφερε ένα άρρωστο παιδί στην τοποθεσία και έλουσε το παιδί με το νερό της πηγής. Κατά την επιστροφή τους στο χωριό Ρητίνη, το παιδί θεραπεύτηκε. Έπειτα, η πηγή θεωρήθηκε θαυματουργή και έλαβε την ονομασία Αγιονέρι.[3]
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο της Κατοχής, στις 27 Ιανουαρίου του 1944, 32 κάτοικοι του Ελατοχωρίου εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς ως αντίποινα για την δράση αντιστασιακών ομάδων. Στη μνήμη τους ανεγέρθηκε αργότερα μνημείο με τα ονόματα των εκτελεσθέντων.[εκκρεμεί παραπομπή]
Νεότερα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη δεκαετία του 1950, λόγω των κατολισθήσεων και την αύξηση του πληθυσμού του παλαιού οικισμού, το χωριό επεκτάθηκε σε άλλη τοποθεσία. Κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Παλαιό Ελατοχώρι, λειτουργούσε σχολείο, στο οποίο μαθήτευσαν τα παιδιά της περιοχής έως το 1937. Ωστόσο, ο παλαιότερος οικισμός τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται περισσότερο οικονομικά από τον νεότερο οικισμό, ιδιαίτερα μετά την λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Ελατoχωρίου, που δίνει προοπτική στους κατοίκους της περιοχής για αύξηση του πληθυσμού και τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει ανάπτυξη εμπορικών και ξενοδοχειακών επιχειρήσεων για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, στο χώρο του χιονοδρομικού κέντρου και στους οικισμούς του Παλιού και του Νέου Ελατοχωρίου.

Το Ελατοχώρι είναι γνωστό για το χιονοδρομικό του κέντρο, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1.400 με 1.800 μέτρων στις νοτιοανατολικές κατωφέρεις των Πιέριων Ορέων. Στην βάση του χιονοδρομικού και στη θέση "Παπά Χωράφι", λειτουργεί αναψυκτήριο και καταφύγιο (σαλέ) με συνολική επιφάνεια 450 τ.μ. που αναπτύσσεται τρία επίπεδα, με δυναμικότητα 400 και πλέον ατόμων. Λειτούργησε για πρώτη φορά δοκιμαστικά, το 2000, και επίσημα το 2001. Απέχει 8 χλμ. από το χωριό και 36 χλμ. από την πόλη της Κατερίνης. Στο χιονοδρομικό κέντρο δραστηριοποιείται ο Χιονοδρομικός Αθλητικός και Ορειβατικός Σύλλογος.^[4]




https://el.wikipedia.org/