Βιώνουμε σκληρούς καιρούς, παντού αναλγησία
άνθρωπος για τον άνθρωπο δεν δίνει σημασία.
Με όλα αυτά τα φοβερά της πατρίδας μας δεινά
κόσμος εξουθενωμένος το φωνάζει πως πεινά.
Συνάνθρωποί μας γίνανε, το που λεν, απόκληροι
ακραίας εξαθλίωσης θύματα και όμηροι.
Νέα παιδιά στη ζητιανιά μα και ρακοσυλλέκτες
κοινωνική κατακραυγή για κλέφτες θεομπαίχτες.
Παιδιά που μεταφέρονται σε κούτες με σκουπίδια
αντί να έχουν ζεστασιά, λογής λογής παιχνίδια.
Πότε θα φύγει η καταχνιά να παίρνει πια να φέξει ;
Γιατί με τόση σκοτεινιά ο κόσμος τα ΄χει παίξει.
Πόση - αλήθεια - να χωρά, ο νους μας δόλια γνώση ;
Ποιος απ' τις γνώσεις τις πολλές θα έρθει να μας σώσει ;
Σήμερα όλοι ψάχνουμε το μέρος της κρυψώνας
μας τέλειωσε ο ήρωας που θα σταθεί πυλώνας.
Στην εποχή μας άλλωστε ο κλέφτης και ο ψεύτης
έπαψε στο εδώλιο να στέκεται σα φταίχτης.
Πάλι η Αστυνομία κυνηγητό και ξύλο
γυρίζουμε στα παλαιά και με τον ίδιο ζήλο.
Κλειστά είναι τα γήπεδα, οι οπαδοί στενάζουν
και με βρισίδι σπιτικό τα νεύρα κατευνάζουν.
Ελισαίος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !