Η οστεοπόρωση είναι μία ασθένεια που ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους. Τα κύρια χαρακτηριστικά της ασθένειας είναι οι αλλοιώσεις της μικρο-αρχιτεκτονικής δομής των οστών, αλλά και η μείωση συγκέντρωσης των ουσιών οι οποίες αποτελούν τα κύρια δομικά συστατικά τους.
Δύο είναι οι κυριότεροι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν την εμφάνιση της οστεοπόρωσης. Πρώτον, η μέγιστη οστική πυκνότητα, η οποία ολοκληρώνεται μεταξύ του 25ου και 30ού ηλικιακού έτους και δεύτερον, ο φυσιολογικός ρυθμός αποδόμησης του ιστού που συμβαίνει με το πέρασμα του χρόνου.
Η οστεοπόρωση χαρακτηρίζεται ως μία από τις «σιωπηλές» νόσους κι αυτό γιατί στα αρχικά της στάδια δεν εμφανίζει κλινικά συμπτώματα.
Στη διάρκεια της εξέλιξής της εμφανίζει κάποια χαρακτηριστικά κλινικά συμπτώματα όπως οστικές παραμορφώσεις και κύφωση (καμπούρα) εξαιτίας μικρών καταγμάτων στους σπονδύλους. Άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της οστεοπόρωσης είναι η οσφυαλγία.
Η πρόληψη για την αποφυγή της οστεοπόρωσης εστιάζεται στον περιορισμό του ρυθμού αποδόμησης των οστών μας. Ακολούθως, λοιπόν, θα δούμε συνοπτικά τι πρέπει να προσλαμβάνετε και τι να αποφεύγετε, έτσι ώστε τα οστά σας να διατηρηθούν γερά.
Στην περίπτωση, λοιπόν, που εξετάζουμε, κατά την οποία ο οργανισμός χρειάζεται περισσότερο ασβέστιο, όλοι οι μηχανισμοί απορρόφησής του αυξάνουν την αποδοτικότητά τους.
Τα τρόφιμα ολικής αλέσεως και οι μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών μειώνουν την απορρόφηση του ασβεστίου, λόγω της αυξημένης πρόσληψης φυτικών ινών (40-50 γρ.).
Επίσης, η εντερική απορρόφηση του ασβεστίου μειώνεται αν καταναλώνουμε πλούσια σε οξαλικό οξύ τρόφιμα όπως το μπρόκολο, το κουνουπίδι, τα γογγύλια, το σπανάκι, το κακάο και η σόγια.
Πολύ καλές πηγές λήψης ασβεστίου είναι το γιαούρτι, το κατσαρό λάχανο, ο χυμός εσπεριδοειδών φρούτων, το αγελαδινό γάλα και το τυρί τσένταρ. Αντίθετα, το γάλα σόγιας και οι σπόροι του σουσαμιού όχι τόσο. Επίσης, το πράσινο λάχανο, το σπανάκι, τα λαχανάκια Βρυξελλών, τα άσπρα φασόλια και τα ψημένα αμύγδαλα είναι μέτριες πηγές ασβεστίου.
Υπάρχουν και τα συμπληρώματα διατροφής για λήψη ασβεστίου, αλλά έχουν δύο κύριες παρενέργειες: Τη δυσκοιλιότητα και τον μετεωρισμό.
Οι ανάγκες σε ασβέστιο καθορίζονται με την ανάπτυξη και την ταχύτητα ανάπτυξης του σκελετού μας. Η ανεπάρκεια σε ασβέστιο οδηγεί σε κατάγματα. Η μεγαλύτερη κατακράτηση ασβεστίου για τα κορίτσια είναι στα 12,5 έτη και στα 14 για τα αγόρια.
Κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης των γυναικών και λόγω της απουσίας των οιστρογόνων τα οποία ρυθμίζουν την απέκκριση ασβεστίου από τους νεφρούς, παρουσιάζεται πιο συχνά οστεοπόρωση. Για την αποφυγή της μπορούν να λαμβάνονται 1200 mg ασβεστίου με επαρκή ποσότητα βιταμίνης D (π.χ. χορήγηση 800ΙU), τα οποία αποτελούν και μια αρκετά καλή ποσότητα ασβεστίου για τις εμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Επίσης, το ασβέστιο αλληλεπιδρά με άλλα στοιχεία, τα οποία δρουν συμπληρωματικά, όπως τον ψευδάργυρο, ο οποίος διεγείρει τον οστικό σχηματισμό, τον σίδηρο, ο οποίος μειώνει την απορρόφηση ασβεστίου και τον χαλκό, του οποίου η ανεπάρκεια οδηγεί σε οστικές ανωμαλίες. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, πρέπει να ισχύει το «παν μέτρον άριστον».
Τέλος, ένα στοιχείο το οποίο μειώνει την απορρόφηση του ασβεστίου είναι το νάτριο. Γι’ αυτό, καλό θα είναι να το περιορίσουμε στο ελάχιστο, καταργώντας το επιτραπέζιο αλάτι και μειώνοντας στο ελάχιστο την κατανάλωση κονσερβοποιημένων τροφίμων, αεριούχων ποτών και ροφημάτων, αλλά και των ζωμών και των διαφόρων ειδών σάλτσας.
Κατσαβού Ευγενία
Νοσηλεύτρια Τ.Ε.
katsavoue@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !