Λιβάδι Πιερίας : Χωριό 250 κατοίκων 43 χιλιόμετρα από την Κατερίνη

To Λιβάδι Πιερίας, είναι ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 200 μ.) του νομού Πιερίας. Βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νομού, 43 χλμ. ΒΔ της Κατερίνης. Οι κάτοικοι (235 συνολικά με βάση την απογραφή του 2011) ασχολούνται με τη γεωργία (καπνός, βαμβάκι) και την κτηνοτροφία.

Συγκεκριμένα βρίσκεται βορειοδυτικά του Κολινδρού πάνω σε μια χαμηλή λοφοσειρά , που αποτελεί την οριογραμμή ανάμεσα στην Πιερία και την Ημαθία, σε υψόμετρο 200 μέτρων. Η απόστασή του από τον Κολινδρό είναι 8 χιλιόμετρα. Το 2006 ξεκίνησε η κατασκευή δρόμου[1],βγάζοντας το χωριό από την προηγούμενη απομόνωσή του. Έτσι, σήμερα το Λιβάδι επικοινωνεί με την έδρα αλλά και με τα άλλα Δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Πύδνας -Κολινδρού.

Από αθλητική άποψη, το χωριό έχει έναν Γυμναστικό Αθλητικό Μορφωτικό Σύλλογο, με την επωνυμία "Ο Λειβαδιακός".
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μοναστήρι του προφήτη Ηλία.

Η πρώτη γραπτή μαρτυρία για το χωριό ανάγεται στα 1761, όπως φαίνεται από τα έγγραφα του ιεροδικείου της Βέροιας. Στα τέλη του 18ου αιώνα ο οικισμός αγοράστηκε από πλούσιους Έλληνες , οι οποίοι ζούσαν στις παροικίες της παραδουνάβιας ζώνης. Ο τόπος και η γύρω περιοχή τέθηκαν στην κυριότητα της ιερής μονής Γρηγορίου του Αγίου Όρους. Έπειτα από λίγο καιρό οικοδομήθηκε το μεγαλοπρεπές Μετόχι, το οποίο διασώζεται μέχρι σήμερα. Το Λιβάδι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκι και στις αρχές του εικοστού αιώνα είχε 100 Χριστιανούς κατοίκους. Η τότε ονομασία του ήταν Βούλυστα ή Βούλτιστα. Στη δεκαετία του ' 30 είχε Δημοτικό Σχολείο, με 34 μαθητές. Ως κοινότητα το Λιβάδι αναγνωρίστηκε το 1966. Οι κοινοτικές εκλογές διεξήχθησαν στις 16 Οκτωβρίου 1966 και η εγκατάσταση των νέων κοινοτικών αρχόντων έγινε την 1η Ιανουαρίου 1967.[2] Το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, που βρίσκεται στο Λιβάδι, συγκεντρώνει πολλούς προσκυνητές. Στο κέντρο του χωριού ενδιαφέρων είναι και ο ναός του Αγίου Νικολάου που είναι και ο προστάτης του χωριού.