Ο Δήμος Σιντικής είναι δήμος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας που συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης και δημιουργήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 2011 από την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Κερκίνης, Πετριτσίου καιΣιδηροκάστρου και των
κοινοτήτων Αχλαδοχωρίου, Αγκίστρου και Προμαχώνος. Η έκταση του νέου Δήμου είναι 1.112,4 τ.χλμ και ο πληθυσμός του 22.195 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (28.382 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001). Έδρα του νέου δήμου ορίστηκε το Σιδηρόκαστρο
Πίνακας περιεχομένων
[Απόκρυψη]Δημοτικές ενότητες και οικισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δήμος Σιντικής διαιρείται σε 6 «δημοτικές ενότητες», οι οποίες αντιστοιχούν στους 6 καταργηθέντες δήμους και κοινότητες. Κάθε δημοτική ενότητα διαιρείται σε «κοινότητες», οι οποίες αντιστοιχούν στα διαμερίσματα των καταργηθέντων ΟΤΑ. Οι σημερινές κοινότητες του Δήμου, ήταν αυτόνομες κοινότητες και δήμοι πριν την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστρια.
Πιο συγκεκριμένα (με αστερίσκο σημαίνονται οι έδρες των δημοτικών ενοτήτων, σε αγκύλες ο πληθυσμός σύμφωνα με την απογραφή του 2001):
Κερκίνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημοτική ενότητα (πρώην δήμος) Κερκίνης έχει (πραγματικό) πληθυσμό 10.037 κατοίκους.
- Κοινότητα Ροδοπόλεως [ 1.181 ]
- Κοινότητα Ανατολής [ 524 ]
- η Ανατολή [ 200 ]
- το Θεοδώρειο [ 112 ]
- ο Παραπόταμος [ 212 ]
- Κοινότητα Άνω Ποροΐων -- τα Άνω Πορόια [ 1.529 ]
- Κοινότητα Καστανούσσης [ 1.000 ]
- η Καστανούσσα [ 733 ]
- το Καλοχώρι [ 267 ]
- Κοινότητα Κάτω Ποροΐων [ 746 ]
- τα Κάτω Πορόια [ 627 ]
- το Σιδηροχώρι [ 119 ]
- Κοινότητα Κερκίνης [ 2.217 ]
- η Κερκίνη [ 1.472 ]
- το Κορυφούδι [ 49 ]
- το Μοναστηράκι [ 380 ]
- το Σταυροδρόμι [ 316 ]
- Κοινότητα Λιβαδιάς -- η Λιβαδιά [ 1.094 ]
- Κοινότητα Μακρινίτσης -- η Μακρινίτσα [ 365 ]
- Κοινότητα Νεοχωρίου (Κερκίνης) -- το Νεοχώρι Κερκίνης [ 684 ]
- Κοινότητα Πλατανακίων -- τα Πλατανάκια [ 697 ]
Πετριτσίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημοτική ενότητα (πρώην δήμος) Πετριτσίου έχει (πραγματικό) πληθυσμό 5.877 κατοίκους.
- Κοινότητα Νέου Πετριτσίου -- το Νέο Πετρίτσι [ 2.373 ]
- Κοινότητα Ακριτοχωρίου [ 549 ]
- το Ακριτοχώρι [ 427 ]
- το Θρακικό [ 122 ]
- Κοινότητα Βυρωνείας [ 1.127 ]
- η Βυρώνεια [ 905 ]
- η Άνω Βυρώνεια [ 75 ]
- το Ομαλόν [ 147 ]
- Κοινότητα Γονίμου -- το Γόνιμο [ 605 ]
- Κοινότητα Μανδρακίου -- το Μανδράκι [ 414 ]
- Κοινότητα Μεγαλοχωρίου -- το Μεγαλοχώρι [ 809 ]
Σιδηροκάστρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημοτική ενότητα (πρώην δήμος) Σιδηροκάστρου έχει (πραγματικό) πληθυσμό 10.598 κατοίκους.
- Κοινότητα Σιδηροκάστρου [ 6.349 ]
- το Σιδηρόκαστρο [ 5.711 ]
- η Θερμοπηγή [ 197 ]
- τα Κάτω Αμπέλια [ 184 ]
- τα Λουτρά [ 25 ]
- ο Σταθμός [ 48 ]
- ο Σχιστόλιθος [ 18 ]
- η Φαιά Πέτρα [ 166 ]
- Κοινότητα Βαμβακόφυτου [ 1.168 ]
- Κοινότητα Καμαρωτού [ 568 ]
- Κοινότητα Στρυμονοχωρίου [ 425 ]
- Κοινότητα Χαροπού [ 1.432 ]
- Κοινότητα Χορτερού [ 656 ]
Αχλαδοχωρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημοτική ενότητα (πρώην κοινότητα) Αχλαδοχωρίου έχει (πραγματικό) πληθυσμό 1.208 κατοίκους και περιλαμβάνει:
- Κοινότητα Αχλαδοχωρίου [ 935 ]
- το Αχλαδοχώρι [ 814 ]
- το Καρυδοχώρι [ 121 ]
- Κοινότητα Καπνοφύτου -- το Καπνόφυτο [ 273 ]
Αγκίστρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημοτική ενότητα (πρώην κοινότητα) Αγκίστρου έχει (πραγματικό) πληθυσμό 410 κατοίκους.
Προμαχώνος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημοτική ενότητα (πρώην κοινότητα) Προμαχώνα έχει (πραγματικό) πληθυσμό 252 κατοίκους.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γεωγραφική θέση του δήμου Σιντικής, πάνω στον κύριο οδικό άξονα ο οποίος συνδέει τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αυτές της Ανατολικής Ευρώπης, τον κάνει να ξεχωρίζει και να έχει πολλά πλεονεκτήματα και ιδίως να προσφέρεται για εναλλακτικές μορφές τουρισμού, καθώς από τη μια γειτονεύει με τον υγροβιότοπο της Κερκίνης και από την άλλη με τον ορεινό όγκο του Λαϊλιά και του Μπέλες. Επίσης στην περιοχή υπάρχουν όπως καταρράκτες και ιαματικά λουτρά γνωστά για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.
Η Κερκίνη αποτελεί εθνικό πάρκο, προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ και αποτελεί περιοχή του Ευρωπαϊκού Δικτύου «Natura 2000». Στην περιοχή της Κερκίνης συναντούμε πολλά είδη θηλαστικών, αμφίβιων και περίπου 20 είδη ερπετών. Η ιχθυοπανίδα είναι επίσης πλούσια αφού υπάρχουν 35 είδη ψαριών με κυριότερα τα χέλια. Στην περιοχή γύρω από τη λίμνη έχουν καταγραφεί περίπου 279 είδηπουλιών. Ο αργυροπελεκάνος και η λαγγόνα που ζουν εκεί είναι μοναδικά στον κόσμο είδη, απειλούμενα με εξαφάνιση. Υπάρχουν και πολλά σπάνια αρπακτικά όπως ο χρυσαετός, ο βασιλαετός, ο πετρίτης, ενώ η περιοχή αποτελεί μοναδικό πεδίο έρευνας σχετικά με τους υγρότοπους και τη διαχείριση τους. Επίσης εδώ ζουν οι 1300 από τους 1850 νεροβούβαλους της Ελλάδας.[1]
Στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου υπάρχουν αδρανή, μάρμαρα, λιγνίτης, μαγγάνιο, χαλκός, πυρομορφίτης, σίδηρος, χρωμίτης, δολομίτης, ουράνιο καθώς και γεωθερμικοί πόροι, ενώ όλη η περιοχή είναι πλούσια σε μεταλλεύματα (κυρίως μαγγάνιο, χαλκό και σίδηρο).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πετούσα (Ήφαιστος) όλη μέρα κι όταν ο ήλιος έδυσε έπεσα μισοπεθαμένος στη Λήμνο· εκεί με περιμάζεψαν και με φρόντισαν οι Σίντιες.
Στην περιοχή υπάρχουν μνημεία της παλαιολιθικής εποχής.
Οι αρχαίοι κάτοικοί του ήρθαν από τη Λήμνο[2][3] και ονομάζονταν Σίντιοι[4] ή Σιντοί [5], απ΄ όπου πήρε το όνομα της η πρώην επαρχία τηςΣιντικής και ο σημερινός δήμος.
Σταθμός στην ιστορία της περιοχής υπήρξε η μάχη του Βασιλείου Β΄ του Βουλγαροκτόνου, που με ορμητήριο την πόλη των Σερρώνκατανίκησε τους Βουλγάρους το 1014 στη θέση «Κλειδί», στο Ρούπελ της Σιντικής, δίπλα σχεδόν στο Σιδηρόκαστρο.
Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1383 το Σιδηρόκαστρο έπεσε στα χέρια των Τούρκων για να παραμείνει υπό την Οθωμανική διοίκηση 529 ολόκληρα χρόνια, με αποτέλεσμα η πόλη να μετονομαστεί σε Δεμίρ Χισάρ (Τουρκικά: Demirhisar). Στα 1912 η περιοχή έπαψε να βρίσκεται υπό Οθωμανική Διοίκηση και πέρασε στην Βουλγαρία και διαδοχικά στην Ελλάδα. Το 1941 η Ναζιστική Γερμανία επιχείρησε να περάσει στην Ελλάδα μέσω του Ρούπελ όπου συνάντησε αντίσταση από τα ομώνυμα οχυρά.
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο υδροβιότοπος της λίμνης Κερκίνης που δημιουργήθηκε από τεχνητή ανθρώπινη παρέμβαση στον Στρυμόνα ποταμό και έχει να παρουσιάσει πάρα πολλές ομορφιές και αξιοθέατα. Αποτελεί το φυσικό βόρειο σύνορο της Ελλάδας με τη Βουλγαρία και είναι υγροβιότοπος προστατευμένος από τη διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ.
- Τα Λουτρά Σιδηροκάστρου με νερό 45˚C, λίγο βορειότερα από το Σιδηρόκαστρο και κοντά στην σιδηροδρομική γέφυρα του Στρυμόνα. Υδροθεραπευτήριο λειτουργεί επίσης στην κοινότητα Θερμών, καθώς και στο Άγγιστρο.
- Τα Αρχοντικά και οι παραδοσιακές οικίες στην πόλη του Σιδηροκάστρου, με τα χαρακτηριστικά στοιχεία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής όπως το χαγιάτι και τα τριγωνικά σαχνισιά. Χαρακτηριστικό είναι το αποκατεστημένο Αρχοντικό Τριανταφύλλου, κτίσμα του 1888.[6]
- Το ιστορικό οχυρό του Ρούπελ, που στις 26 Μαΐου 1941 λειτούργησε ως φραγμός στην προέλαση των Γερμανικών δυνάμεων.
- Ο δασοβοτανικός κήπος και το ενυδρείο της Βυρώνειας.
- Το χιονοδρομικό κέντρο στο Λαϊλιά.
- Το βυζαντινό φρούριο Σιδηροκάστρου (Ισσάρι), κτίσμα του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, ύψους 155μ., δεσπόζει ΒΔ. του Σιδηροκάστρου. "Δεμίρ Ισσάρ" στα τούρκικα σημαίνει «Σιδερένιο κάστρο». Από την πανοραμική θέση του κάστρου, μπορεί ο επισκέπτης να παρατηρήσει όλη την πόλη και ένα μεγάλο μέρος του Σερραϊκού κάμπου, με τον ποταμό Στρυμόνα και τη λίμνη της Κερκίνης.
- Το Μνημείο Βασιλείου Β' του Μακεδόνος (Μνημείο Μάχης του Κλειδίου). Το Μνημείο βρίσκεται στο 14ο χλμ Σιδηροκάστρου-Προμαχώνα και είναι αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Βασίλειο Βουλγαροκτόνο και τη νίκη του κατά τη Μάχη του Κλειδίου, που έλαβε χώρα το 1014 στην ευρύτερη περιοχή. Στην κορυφή του μνημείου είναι τοποθετημένο το σύμβολο Βυζαντίου, ο δικέφαλος αετός, ενώ στη μαρμάρινη στήλη είναι χαραγμένο το επίγραμμα:
ΒΑΣΙΛΕΙΩ ΤΩ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙ ΜΝΗΜΟΝΕΣ ΔΕΙΝΩΝ ΑΕΘΛΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΗΣ ΤΟΔΕ ΛΑΪΝΟΝ ΕΠΙΓΟΝΟΙ ΣΤΗΣΑΝ ΔΟΞΗΣ ΑΪΔΙΟΝ [7]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !