Η Άνδρος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων, μετά τη Νάξο. Αποτελεί φυσική συνέχεια της Εύβοιας. Ηπρωτεύουσα του νησιού είναι η Άνδρος ή αλλιώς Χώρα.Η ιστορία της Άνδρου είναι συνδεδεμένη με αυτή των υπόλοιπων νησιών του Αιγαίου. Το όνομα του νησιού ανάγεται στη μυθολογία. Η επικρατέστερη εκδοχή είναι αυτή που θέλει ως πρώτο οικιστή του νησιού τον Άνδρο
. Ο Ανδρεύς είχε θεϊκή καταγωγή και πατέρας του ήταν ο Άνιος, γιος του θεού Απόλλωνα, μητέρα του δε ή Κρέουσα ή Ροιώ, κόρη του Σταφύλου, γιου του θεού Διόνυσου. Η μυθολογική καταγωγή των κατοίκων του νησιού ερμηνεύει την κυρίαρχη λατρεία του θεού Διόνυσου και την παρουσία των θεών- προγόνων στα νομίσματά τους. [1]Προϊστορική και αρχαϊκή εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άνδρος αναπτύχθηκε πολύ στον Κυκλαδικό πολιτισμό. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά και οικονομικά κέντρα της εποχής. Όμως με την κάθοδο των Δωριέων στο νησί όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα υπήρξαν φοβερές αναταραχές. Οι κάτοικοι της Άνδρου ήταν ιωνικής καταγωγής. Ήταν ένα πέρασμα, η Άνδρος, πολλών λαών προς άλλες περιοχές. Το 900 π.Χ. χτίστηκε η Ζαγορά, μία πόλη στη δυτική ακτή της Άνδρου που για περίπου 200 χρόνια ήταν ένα σημαντικό εμπορικό και οικονομικό κέντρο [2]. Το 700 π.Χ. χτίστηκε η Παλαιόπολη και έγινε η πρώτη πρωτεύουσα του νησιού. Η περιοχή της Παλαιόπολης είναι ευρύχωρη και υπήνεμη και έγινε γρήγορα εμπορικό και οικονομικό κέντρο. Πιστεύεται ότι μέρος του πληθυσμού του νησιού μετακινήθηκε, στο τέλος της αρχαϊκής εποχής, προς τον βορρά όπου και ίδρυσε την αποικία Στάγειρα στη Χαλκιδική.
Αθηναϊκή ηγεμονία και Πελοποννησιακός πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν ξεκίνησε ο Πελοποννησιακός πόλεμος, η Άνδρος ήταν με το πλευρό των Αθηναίων, αλλά μετά την ήττα στη Σικελία το 412 π.Χ. η Άνδρος επαναστάτησε και στο τέλος, μετά από πολλές μάχες στο Γαύριο, έφεραν το ολιγαρχικό πολίτευμα και το νησί πολέμησε με το πλευρό των Σπαρτιατών [3].
Ρωμαϊκή εποχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ρωμαίοι, όταν ήρθαν στην Άνδρο, οι κάτοικοι δεν έβλεπαν μεγάλη διαφορά, αφού οι Ρωμαίοι κράτησαν τις παραδόσεις και τα ήθη και τα έθιμα του νησιού. Η μόνη διαφορά ήταν στη γλώσσα και στο πολίτευμα. Όμως μετά από πάρα πολλά χρόνια αυτές οι διαφορές εξαφανίστηκαν, επειδή οι Ρωμαίοι είχαν γίνει ένα με τους Έλληνες [4].
Βυζαντινή Αυτοκρατορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα βυζαντινά χρόνια η Παλαιόπολη άρχισε να παρακμάζει και οι κάτοικοί της εγκαταστάθηκαν στην ενδοχώρα για να ασχοληθούν με την γεωργία [5]. Οι ακτές εγκαταλείφθηκαν επειδή δεν ήταν ασφαλείς καθώς γινόντουσαν συχνές πειρατικές επιδρομές. Τα πρώτα χρόνια τηςΒυζαντινής Αυτοκρατορίας εξαπλώθηκε σε όλο το νησί ο Χριστιανισμός. Όταν η Κωνσταντινούπολη έγινε μεγάλο οικονομικό και εμπορικό κέντρο, η Άνδρος μαράζωσε. Μετά την άλωση της Πόλης, η Άνδρος πέρασε πρώτα στα χέρια των Βενετών [6], οι οποίοι έχτισαν πολλά κάστρα, και ύστερα πέρασε στην κατοχή των Τούρκων.
Τουρκοκρατία και επανάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, έγιναν 3 Βενετοτουρκικοί πόλεμοι. Η στάση της Άνδρου κατά τους πολέμους ήταν καλή για το νησί, αφού βοήθησε πολύ η συνδρομή της. Έτσι η Οθωμανική Αυτοκρατορία κράτησε ήπια στάση προς την Άνδρο.
Όταν έγινε η Ελληνική επανάσταση, οι Ανδριώτες ήρθαν σε δύσκολη θέση, αφού δεν ένιωσαν ποτέ την καταπίεση των Τούρκων όπως σε άλλα μέρη της Ελλάδας [7]. Το πρώτο πράγμα που έκαναν οι Ανδριώτες ήταν να προφυλάξουν τις πόλεις και το Κάβο Ντόρο, πράγμα που το κατάφεραν. Μετά από πολλές μάχες στην ευρύτερη περιοχή του νησιού, η Άνδρος απελευθερώνεται το 1826.
Η μεγάλη εξέλιξη της ναυσιπλοΐας κατά τον 19ο & 20ο αι.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον 19ο αιώνα η Άνδρος ανέπτυξε έναν μεγάλο στόλο που επεκτάθηκε ακόμα περισσότερο τον 20ο αιώνα. Μεγάλες οικογένειες είχαν στην κατοχή τους πολλά πλοία. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο στόλος καταστράφηκε ολοσχερώς. Όμως γρήγορα κατασκευάστηκαν νέα πλοία. Η Άνδρος είχε έναν από τους μεγαλύτερους στόλους διεθνώς.
Η Άνδρος σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άνδρος σήμερα έχει τουριστική ανάπτυξη, λόγω των πολλών και όμορφων παραλιών, των μονοπατιών ,του φυσικού της πλούτου ,του πλούσιου υδροφόρου ορίζοντα και των πολλών αξιοθέατων.Επίσης, το γεγονός ότι βρίσκεται μόλις 2 ώρες από την Αθήνα, την κάνουν ένα καλό προορισμό για μικρές αποδράσεις από την πρωτεύουσα. Η τουριστική περίοδος είναιμικρότερη σε σχέση με άλλα νησιά των Κυκλάδων. Η πιο τουριστική πόλη είναι η Χώρα και το Μπατσί. Ακολουθούν το Γαύριο, ο Όρμος Κορθίου, τα Αποίκια και το Κυπρί. Όμως το χειμώνα ο τουρισμός πέφτει ραγδαία. Πιο πολύ κόσμο έχει η περιοχή Αγορά με τα πολλά καταστήματα στη Χώρα. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς την πλατεία του Αφανούς Ναύτη. Στην περιοχή όπου βρίσκονταν παλαιότερα τα αρχοντικά των Εμπειρίκων, πριν τα βομβαρδίσουν οι Γερμανοί το Σεπτέμβριο του 1943, σήμερα είναι διαμορφωμένη η πλατεία με το ομώνυμο άγαλμα.
Χαρακτηριστικό της Άνδρου αποτελούν και τα πολλά και παλιά μοναστήρια της. Αξίζει κανείς να επισκεφθεί το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας απέναντι από το χωριό Αποίκια, του Αγίου Νικολάου, της Παναγίας Παναχράντου το οποίο χτίστηκε από τον Νικηφόρο Φωκά το 963-969, και της Ζωοδόχου Πηγής (ή Αγιάς όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι) που αποτελεί και το μεγαλύτερο μοναστήρι της Άνδρου.
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άνδρος έχει έκταση 379,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μήκος των ακτών της είναι 176 χιλιόμετρα. Απέχει 6 ναυτικά μίλια από την Εύβοια (στενό Καφηρέα, Κάβο Ντόρο) και λιγότερο από ένα ναυτικό μίλι από την Τήνο.
Ακτογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ακτογραφία της Άνδρου παρουσιάζει αρκετό αριθμό κολπώσεων και ακρωτηρίων. Κυριότερα ακρωτήρια, όρμοι και νησίδες της Άνδρου που απαντώνται από βορειοανατολικά προς νοτιοανατολικά και βορειοδυτικά (δεξιόστροφα) είναι:
- Ακρωτήριο Καμπανός, βορειοδυτική εσχατιά.
- Όρμος Μικρογιάλι, νοτιότερα του προηγουμένου.
- Όρμος Ζόρκου, ανατολικότερα του προηγουμένου.
- Ακρωτήριο Αρτεμίδι, νοτιοανατολικότερα του προηγουμένου
- Ακρωτήριο Βιτάλι, νοτιοανατολικότερα του προηγουμένου
- Όρμος Βιταλίου, νοτιότερα του προηγουμένου. Αποτελεί τη μεγάλη βόρεια αγκάλη, τον μεγαλύτερο όρμο της Άνδρου.
- Ακρωτήριο Γριά, βορειοανατολική κεντρική εσχατιά της Άνδρου.
- Ακρωτήριο Ακαμάτης, νοτιότερα του ακρωτηρίου Γριά
- Όρμος Άνδρου (Χώρας), ο μεταξύ των ακρωτηρίων Γριά και Ακαμάτη σχηματιζόμενος όπου και το κύριο λιμάνι του νησιού.
- Όρμος Κορθίου, νοτιότερα του ακρωτηρίου Ακαμάτη
- Ακρωτήριο Κάτω Κόσμος που μετονομάστηκε σε Άγιος Κοσμάς.
- Ακρωτήριο Στενό ή Ακρωτήριο Καλογριάς, η νοτιοανατολική εσχατιά της Άνδρου, στον πορθμό Άνδρου Τήνου.
- Όρμος Βιτάλι, ο μεταξύ των δύο προηγουμένων ακρωτηρίων σχηματιζόμενος όρμος ο μεγαλύτερος της νήσου.
Από αυτόν ακολουθούν προς Βορρά: ακρωτήριο Άρμενος, όρμος Πλάκα, ακρωτήριο Στρόφιλας, όρμος Χαλκιλιμιώνας, ακρωτήριο Θουρίδα, όρμος Παλαιόπολης ή Αγίας Ελεούσας, ακρωτήριο θειάκι, όρμος Αγ. Μαρίνας, όρμος Μπατσί, ακρωτήριο Κολώνα, ακρωτήριο Άγ. Πέτρος, όρμος Γαυρίου, ΒΔ. ακρωτήριο Κακογκρέμι (επίσημα Γαυρίου), όρμος Σέλκι, όρμος Φελλού, ακρωτήριο Άγιος Σώστης (έναντι αρχής διαύλου Εύβοιας), όρμος Καμινάκι, όρμος Βλυχάδα, ακρωτήριο Πύργος, και ακρωτήριο Φάσσα που αποτελεί την βορειοδυτική εσχατιά του νησιού στον πορθμό Ευβοίας - Άνδρου.
Σπουδαιότερες νησίδες που περιβάλλουν το νησί είναι το Αλιδονήσι, η Κοπητήτα, το Λαγονήσι, το Πρασονήσι, και τα Γαυριόνησα ήΓαυριονήσια, ένα νησιωτικό σύμπλεγμα 8 νησιών και βραχονησίδων που βρίσκονται κοντά στο Γαύριο.
Παραλίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Άνδρος έχει δεκάδες αμμώδεις και βραχώδεις παραλίες, αφού η ακτογραμμή είναι 176 χιλιόμετρα. Οι πιο δημοφιλείς αμμώδεις παραλίες είναι το Νημπορειό στη Χώρα, η Χρυσή Άμμος στο Κυπρί και η Άχλα στην οποία η πρόσβαση γίνεται με καράβι που ξεκινάει από το λιμάνι της Χώρας ή από το χωματόδρομο που μόνο αυτοκίνητα με τετρακίνηση μπορούν να τον διασχίσουν. Υπάρχουν βέβαια και βραχώδεις παραλίες που είναι δημοφιλείς όπως τα Γιάλια στις Στενιές, ο Χαλκολιμιώνας στην περιοχή Σταυροπέδα και η παραλία του Συνετίου στοχωριό Συνέτι. Προτείνονται επίσης οι παραλίες Της Γριάς το πήδημα (με το αυτοκίνητο) και Μπουρός(με βάρκα). Βρίσκονται και οι δύο στον Όρμο Κορθίου. Διακρίνονται και οι δύο για την αναλλοίωτη φυσική τους ομορφιά. Αξιόλογη είναι και η παραλία Ζόργκος, στα βόρεια του νησιού, με καταπληκτικά νερά σε μια επιβλητική τοποθεσία,. Στα βόρεια του νησιού βρίσκονται και οι παραλίες Βιτάλι και Πισωλιμιώνας. Στον Όρμο Κορθίου υπάρχει και η αμμώδης παραλία του Μύλου η οποία, επειδή όταν φυσάει βόρειος άνεμος σηκώνει πολύ κύμα, είναι ιδανική για τους λάτρεις του surfing και του windsurfing.
Βουνά, ποτάμια και κοιλάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ορεινός όγκος του νησιού διακρίνεται σε τέσσερις οροσειρές σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους και κάθετες ως προς το διάμηκες ανάπτυγμα του νησιού οι οποίες και χωρίζουν κατά μήκος την Άνδρο σε πέντε παράλληλα τμήματα. Κυριότερα όρη και κορυφές τους είναι οι Άγιοι Σαράντα (715 μ.), το Πέταλο (994 μ.), το Κούβαρο ή Κουβάρα (975 μ.), ο Γερακώνας ή Γερακώνες (760 μ.) και νότια η Ράχη με κορυφή τον Προφήτη Ηλία (750 μ.). Αν και δεν υπάρχουν μεγάλα ποτάμια η Άνδρος είναι πλούσια σε πηγές ρέματα και χείμαρρους που το καλοκαίρι οι περισσότεροι στερεύουν. Σημαντικότεροι είναι ο Αρνιπόταμος, ο Σεληνίτης, ο Άχλας, ο Μεγάλος Ποταμός και τα Διποτάματα. Επίσης η Άνδρος είναι γνωστή για τις πηγές της. Η πιο γνωστή πηγή στο νησί είναι η πηγή Σάριζα που βρίσκεται στα Αποίκια. Άλλες πηγές που δεν είναι όσο διάσημες όσο η Σάριζα είναι οι πηγές της Αγίας Ειρήνης και η αλατούχος πικροπηγή της Άρνης.
Ως ορεινό νησί η Άνδρος μπορεί να μην έχει πεδιάδες, έχει όμως εύφορες κοιλάδες κατάσπαρτες κυρίως με εσπεριδοειδή, αφήνοντας ακάλυπτες τις σχιστολιθικές κορυφές της. Πλούσιοι ελαιώνες και απέραντοι αμπελώνες κοσμούν τα βαθμωτά άνδηρα, (πεζούλες ή χαλιά κατά τους ντόπιους), ενώ ωραίοι αγροί και κήποι απαντώνται χαμηλότερα. Άγρια ζώα δεν υπάρχουν, εκτός από κάποιους αετούς και γεράκια βόρεια, ακανθόχοιρους, αιτούλους, ένα είδος κουναβιών, και φίδια. Το σύνηθες κυνήγι στο νησί αποτελούν αγριοπερίστερα,πέρδικες και λαγούς.
Τα μονοπάτια της Άνδρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χαρακτηριστικό της Άνδρου είναι η ύπαρξη πολλών αρχαίων μονοπατιών, τα οποία διατρέχουν το νησί σχεδόν σε όλο το μήκος και το πλάτος του. Πρόκειται για παλιά μονοπάτια που ακολουθούν τα φυσικά περάσματα στα βουνά και ρεματιές και συνδέουν τους τόπους κοινωνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος του νησιού. Πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα από τους κατοίκους για να επισκεφτούν ξωκλήσια κυρίως την ημέρα της γιορτής τους και από τους κτηνοτρόφους για τη βοσκή των ζώων. Πιστεύεται ότι τα μονοπάτια αυτά, στη βασική τους χάραξη, έχουν μείνει τα ίδια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ακόμη και το βασικό οδικό δίκτυο του νησιού κατασκευάστηκε τα τελευταία προπολεμικά χρόνια και τα πρώτα μεταπολεμικά και είναι χαραγμένο πάνω στα χνάρια των παλιών μονοπατιών. Από όλα τα παραπάνω περνάει τουλάχιστον ένα μονοπάτι. Σ’ αυτά τα πανάρχαια λιθόστρωτα μονοπάτια στηρίχτηκαν η κοινωνική και η οικονομική ζωή του νησιού από την προϊστορία μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Κάποια από αυτά έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά και προσφέρονται για περιπατητικές διαδρομές.[8]
Υπέδαφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το υπέδαφος της Άνδρου περιέχει κοιτάσματα μεταλλευμάτων μαγγανίου, χρωμίου, αργυρούχου μολύβδου, αντιμονίου, ψευδαργύρου, χαλκού, νικελίου, και κυρίως σιδήρου.
Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κλίμα της Άνδρου είναι καθαρά μεσογειακό με ζεστά καλοκαίρια και δροσερούς έως κρύους χειμώνες, ενώ όλους σχεδόν τους μήνες δεν παύουν να πνέουν οι θαλασσινοί, βόρειοι άνεμοι που μειώνουν τη θερμοκρασία του νησιού. Πολλές φορές ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες τα υψηλά μποφόρ που μπορεί να φτάσουν και τα 10 δεν επιτρέπουν την πρόσβαση των πλοίων στο λιμάνι του Γαυρίου.
Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πληθυσμός του νησιού κατά την απογραφή 2011 ήταν 9.170 κάτοικοι [9], ενώ την προηγούμενη απογραφή που έγινε το 2001 ο πληθυσμός του νησιού ήταν 10.009 κάτοικοι [10]. Σήμερα η Άνδρος παρουσιάζει πολύ περιορισμένη κτηνοτροφία αλλά και μικρή γεωργία. Πολλοί από τους κατοίκους της στράφηκαν στη ναυτιλία απ΄ όπου και πολλές σπουδαίες ναυτικές οικογένειες. Τα κτίσματα στην Άνδρο δεν υπακούν στους τυπικούς κανόνες της αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής, καθώς στο νησί συνυπάρχουν τόσο παραδοσιακά όσο και νεοκλασικά κτίσματα. Χαρακτηριστικό δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής είναι ο επιβλητικός πύργος Αθηναίου, με τον εντυπωσιακό κήπο, στον οποίο ο εύπορος Αθηναίος από την Αλεξάνδρεια μεταφύτευσε σπάνια δέντρα και φυτά που ευδοκιμούν στην Αίγυπτο. Το κτίριο είναι από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα. Σήμερα, ο πύργος ανήκει σε Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία.
Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το νησί της Άνδρου από το 1878 ήταν διαιρεμένο σε τέσσερις δήμους. Από το 1912 αποτελούσε ομώνυμη επαρχία του νομού Κυκλάδων με 24 κοινότητες και περίπου 45 οικισμούς. Το 1948 η ομώνυμη κοινότητα της Άνδρου ανακηρύχθηκε δήμος. Πριν το Πρόγραμμα Καλλικράτης η Άνδρος χωριζόταν στο δήμο Άνδρου με έδρα τη Χώρα, στο δήμο Υδρούσας με έδρα το Γαύριο και στο δήμο Κορθίου με έδρα τον Όρμο Κορθίου. Σήμερα με την τελευταία διοικητική διαίρεση η επαρχία της Άνδρου υπάγεται σε ένα δήμο, το δήμο Άνδρου που περιλαμβάνει όλα τα χωριά του νησιού και η έδρα του δήμου είναι η Χώρα.
Τα μουσεία της Άνδρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Άνδρο βρίσκονται πολλά μουσεία με γνωστότερο όλων το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Οι επισκέπτες του μουσείου μπορούν να θαυμάσουν τη μοναδική μόνιμη συλλογή του, καθώς και τις άλλες περιοδικές εκθέσεις διακεκριμένων καλλιτεχνών. Το μουσείο βρίσκεται στη Χώρα και ιδρύθηκε το 1979 από το ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή.
Άλλα γνωστά μουσεία του νησιού είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο της Άνδρου και το Ναυτικό Μουσείο.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου βρίσκεται και αυτό στην πρωτεύουσα του νησιού, τη Χώρα. Μερικά από τα σημαντικότερα εκθέματά του είναι η συλλογή ευρημάτων του Γεωμετρικού οικισμού Ζαγορά, η συλλογή γλυπτών από την αρχαϊκή μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή και η συλλογή γλυπτών πρωτοβυζαντινής και βυζαντινής εποχής.
Το Ναυτικό Μουσείο της Άνδρου βρίσκεται και αυτό στη Χώρα και ιδρύθηκε το 1972. Περιλαμβάνει μια εκτεταμένη συλλογή αντικειμένων σχετικά με τη ναυτική παράδοση όπως, ναυτικά ημερολόγια, φωτογραφίες καθώς και υπέροχες μακέτες πλοίων.
Ηλεκτρική Ενέργεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το νησί ηλεκτροδοτείται από το ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο και από το αιολικό πάρκο Αλιβερίου, ενώ ηλεκτροδοτείται και από το αιολικό πάρκο του Καλυβαρίου [11]. Επίσης η Άνδρος έχει ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο, αλλά χρησιμοποιείται σε διακοπή ρεύματος.
Γαστρονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπεσιαλιτέ του νησιού, είναι η φρουτάλια ή φουρτάλια. Πρόκειται για ομελέτα που εκτός από αυγά περιλαμβάνει -κατά κύριο λόγο- πατάτες σε ροδέλες και παραδοσιακά ανδριώτικα λουκάνικα. Επίσης, μπορούν να προστεθούν μπαχαρικά και μυρωδικά όπως ρίγανη, δύοσμος, ματζουράνα, αλάτι και πιπέρι [12].
Επίσης, γνωστά είναι τα παραδοσιακά αμυγδαλωτά, τα παστίτσια, τα παστέλια και τα καλτσούνια, τα οποία βρίσκει κανείς σε όλα τα ζαχαροπλαστεία του νησιού. Για όποιον προτιμά τις πικάντικες γεύσεις, μπορεί να δοκιμάσει και την κοπανιστή (τυρί σε πήλινα, με μαλακή υφή και με πικάντικη γεύση).
Ένα άλλο παραδοσιακό φαγητό της ανδριώτικης κουζίνας είναι ο «λαμπριάτης». Μαγειρεύεται το Πάσχα και είναι κατσικάκι γεμιστό που ψήνεται σε μεγάλο ταψί, πάνω σε κλιματόβεργες συνήθως σε ξυλόφουρνο. Το ανδριώτικο κρασί αποτελεί ένα από τα προϊόντα του νησιού που πρέπει να δοκιμάσει όποιος βρεθεί στο νησί.
Αν βρεθείτε σε γάμο θα σας σερβίρουν την περίφημη σουμάδα, ένα λευκό ποτό από γαλάκτωμα αμυγδάλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !