Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, δημοσιεύματα αλλά και προφορικές μαρτυρίες, οι πληθυσμοί του λύκου, του αγριόχοιρου, του ζαρκαδιού και της αλεπούς αυξήθηκαν σημαντικά τα τελευταία χρόνια και συνεχίζουν να αυξάνονται όχι μόνο σε Εθνικό αλλά και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πρόσφατα αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο φωτογραφίες με πέντε λύκους στην περιοχή του Κολινδρού. Το συγκεκριμένο περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε σειρά άλλων αντίστοιχων μέσα στο τελευταίο έτος όπου είχαμε θεάσεις λύκων στη Λαγόραχη, τον Άγιο Δημήτριο, τον Όλυμπο (Βροντού) και άλλες περιοχές της Πιερίας.
Ο λύκος είναι ένα υπέροχο θηλαστικό, δεινός κυνηγός και με εξαιρετική κοινωνική οργάνωση στις αγέλες του. Δε μπορεί επομένως η παρουσία του, παρά να αποτελεί προνόμιο για κάποια περιοχή.
Ο λύκος όμως, ως σαρκοφάγο θηλαστικό, δεν κάνει διακρίσεις σε ήμερα και άγρια ζώα, ενώ αντιμετωπίζει τα μικρότερα σαρκοφάγα θηλαστικά (σκύλο, αλεπού) ως ανταγωνιστές και τα εξοντώνει στην περιοχή που δραστηριοποιείται.
Η εξάπλωση των λύκων επεκτείνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια και πρόσφατα είχαμε περιστατικό με λύκο που σκοτώθηκε από αυτοκίνητο στα Μέγαρα.
Η δασική πολιτική της χώρας, στην οποία στρατηγικά ποτέ δεν έχει ληφθεί υπόψη η διαχείριση της άγριας πανίδας, σε συνδυασμό με τη ραγδαία μείωση της εκτατικής κτηνοτροφίας, έχουν κάνει τις αγροτικές και περιαστικές περιοχές πιο ελκυστικές για τα μεγάλα σαρκοφάγα, μιας και η τροφή τους στα δάση είναι περιορισμένη.
Στην περιοχή της Καστοριάς η σημαντική αύξηση του πληθυσμού της αρκούδας έχει φέρει σε πολλές περιπτώσεις αγρότες και κτηνοτρόφους σε απόγνωση, με δεδομένο το γεγονός πως η αποζημίωση για την καταστροφή αγροτικού ή ζωικού κεφαλαίου από τα μεγάλα άγρια θηλαστικά δεν είναι σε καμία περίπτωση εξασφαλισμένη. Το αντίθετο.
Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, η εμφάνιση και ραγδαία αύξηση του πληθυσμού του Αγριοκούνελου (που δεν υπήρχε μέχρι πέρυσι πουθενά στην ηπειρωτική χώρα, παρά μόνο σε μερικά νησιά του Αιγαίου), είναι πολύ πιθανό να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με δεδομένο το γεγονός πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αντιμετώπισης του είδους, το οποίο σε νησιά (π.χ. η Λήμνος), έχει καταστρέψει πλήρως την αγροτική παραγωγή και έμμεσα την κτηνοτροφία μιας και μειώνει την τροφή των παραγωγικών ζώων, τόσο τη φυσική όσο και την καλλιεργούμενη. Τα ίδια συμβαίνουν και με τους πληθυσμούς του μυοκάστορα, ενός ξενικού είδους, που δεν υπήρχε στην περιοχή αλλά λόγω της πλήρους διαχειριστικής ανυπαρξίας των κυβερνήσεων που πέρασαν σε ότι αφορά στο φυσικό περιβάλλον, σήμερα έφτασαν από τη Θεσσαλονίκη να περάσουν την Πίνδο και να βρεθούνε μέχρι την Άρτα.
Τα παραπάνω δημιουργούν μία ωρολογιακή βόμβα όχι μόνο για την Πιερία αλλά για τη χώρα ευρύτερα. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες λέει ο σοφός λαός μας.
Χωρίς στρατηγική, χωρίς σχέδιο, χωρίς επιστημονικό προσωπικό και με τη Δασική Υπηρεσία γονατισμένη, πλην όμως ακόμη ζωντανή σε πείσμα των κυβερνήσεων, είναι πολύ πιθανό, σύντομα, από κει που μιλούσαμε για προστατευόμενα είδη να αρχίσουμε να μιλούμε για προστατευόμενα επαγγέλματα, κυρίως του αγρότη, του κτηνοτρόφου και του μελισσοκόμου.
Και αν, όπως διαφαίνεται, τα αρμόδια Υπουργεία δεν ενεργήσουν άμεσα, τότε οι λύκοι, οι αρκούδες και τα αγριοκούνελα, από συγκάτοικοι μας σε τούτη τη γη, θα γίνουν αναπόφευκτα εχθροί για όσους δεχθούνε ισχυρά οικονομικά πλήγματα και δε λάβουν άμεσες αποζημιώσεις για να επιβιώσουν.
Μία τέτοια εξέλιξη, δε θα μπορούσε παρά να χαρακτηριστεί διαχειριστικός μεσαίωνας και θα αποδείξει με τον πλέον τραγικό τρόπο την πλήρη ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας των Υπουργείων Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης να διαχειριστούνε τα πραγματικά περιβαλλοντικά ζητήματα της χώρας.
Μέχρι σήμερα, βλέπαμε να ξοδεύονται τεράστια κονδύλια σε καμπάνιες και μελέτες για την «προστασία» επιλεγμένων ειδών της Ελληνικής πανίδας. Δεν έχει δοθεί όμως ούτε ένα ευρώ για τη διαχείριση της άγριας πανίδας, ενώ η αρμόδια Δασική Υπηρεσία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα λόγω της συνειδητής απαξίωσης και υποβάθμισης από πλευράς κυβερνήσεων διαχρονικά.
Εκτιμούμε πως η πραγματικότητα επιβάλλει αυτή η κατάσταση να αλλάξει και τα χρήματα που δίνονταν για το οικολογικό πανηγύρι των περασμένων δεκαετιών, να δοθούν επιτέλους στη Δασική Υπηρεσία και σε αποζημιώσεις όταν και όπου χρειάζεται, χωρίς αστερίσκους και υπεκφυγές.
Οι κυνηγοί σε αντίθεση με όσους υποδύονται τους οικολόγους βρισκόμαστε σε άμεση και συνεχή επαφή με τη φύση και ήδη εδώ και πολλά χρόνια δαπανούμε τεράστια ποσά για τη διαχείριση και προστασία των θηραμάτων, ενώ συνδράμουμε εθελοντικά τις αρμόδιες Υπηρεσίες σε οποιοδήποτε ζήτημα χρειάζονται τη βοήθειά μας. Από την πυροπροστασία στα πλαίσια της πολιτικής προστασίας σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, μέχρι την επιτήρηση της γρίπης των πτηνών και της θανατηφόρου λύσσας, είμαστε στις επάλξεις αφιερώνοντας χρόνο και χρήμα.
Αν υπάρξει η απαραίτητη πολιτική πρωτοβουλία, η συνδρομή μας θα πρέπει να θεωρείται και εδώ δεδομένη. Τόσο σε έργα διαχείρισης βιοτόπων που θα ξανακάνουν τις φυσικές περιοχές πιο ελκυστικές από τις αγροτικές και τις περιαστικές, όσο και σε μέτρα διαχείρισης των πληθυσμών.
Πρόσφατα αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο φωτογραφίες με πέντε λύκους στην περιοχή του Κολινδρού. Το συγκεκριμένο περιστατικό έρχεται να προστεθεί σε σειρά άλλων αντίστοιχων μέσα στο τελευταίο έτος όπου είχαμε θεάσεις λύκων στη Λαγόραχη, τον Άγιο Δημήτριο, τον Όλυμπο (Βροντού) και άλλες περιοχές της Πιερίας.
Ο λύκος είναι ένα υπέροχο θηλαστικό, δεινός κυνηγός και με εξαιρετική κοινωνική οργάνωση στις αγέλες του. Δε μπορεί επομένως η παρουσία του, παρά να αποτελεί προνόμιο για κάποια περιοχή.
Ο λύκος όμως, ως σαρκοφάγο θηλαστικό, δεν κάνει διακρίσεις σε ήμερα και άγρια ζώα, ενώ αντιμετωπίζει τα μικρότερα σαρκοφάγα θηλαστικά (σκύλο, αλεπού) ως ανταγωνιστές και τα εξοντώνει στην περιοχή που δραστηριοποιείται.
Η εξάπλωση των λύκων επεκτείνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια και πρόσφατα είχαμε περιστατικό με λύκο που σκοτώθηκε από αυτοκίνητο στα Μέγαρα.
Η δασική πολιτική της χώρας, στην οποία στρατηγικά ποτέ δεν έχει ληφθεί υπόψη η διαχείριση της άγριας πανίδας, σε συνδυασμό με τη ραγδαία μείωση της εκτατικής κτηνοτροφίας, έχουν κάνει τις αγροτικές και περιαστικές περιοχές πιο ελκυστικές για τα μεγάλα σαρκοφάγα, μιας και η τροφή τους στα δάση είναι περιορισμένη.
Στην περιοχή της Καστοριάς η σημαντική αύξηση του πληθυσμού της αρκούδας έχει φέρει σε πολλές περιπτώσεις αγρότες και κτηνοτρόφους σε απόγνωση, με δεδομένο το γεγονός πως η αποζημίωση για την καταστροφή αγροτικού ή ζωικού κεφαλαίου από τα μεγάλα άγρια θηλαστικά δεν είναι σε καμία περίπτωση εξασφαλισμένη. Το αντίθετο.
Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, η εμφάνιση και ραγδαία αύξηση του πληθυσμού του Αγριοκούνελου (που δεν υπήρχε μέχρι πέρυσι πουθενά στην ηπειρωτική χώρα, παρά μόνο σε μερικά νησιά του Αιγαίου), είναι πολύ πιθανό να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με δεδομένο το γεγονός πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αντιμετώπισης του είδους, το οποίο σε νησιά (π.χ. η Λήμνος), έχει καταστρέψει πλήρως την αγροτική παραγωγή και έμμεσα την κτηνοτροφία μιας και μειώνει την τροφή των παραγωγικών ζώων, τόσο τη φυσική όσο και την καλλιεργούμενη. Τα ίδια συμβαίνουν και με τους πληθυσμούς του μυοκάστορα, ενός ξενικού είδους, που δεν υπήρχε στην περιοχή αλλά λόγω της πλήρους διαχειριστικής ανυπαρξίας των κυβερνήσεων που πέρασαν σε ότι αφορά στο φυσικό περιβάλλον, σήμερα έφτασαν από τη Θεσσαλονίκη να περάσουν την Πίνδο και να βρεθούνε μέχρι την Άρτα.
Τα παραπάνω δημιουργούν μία ωρολογιακή βόμβα όχι μόνο για την Πιερία αλλά για τη χώρα ευρύτερα. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες λέει ο σοφός λαός μας.
Χωρίς στρατηγική, χωρίς σχέδιο, χωρίς επιστημονικό προσωπικό και με τη Δασική Υπηρεσία γονατισμένη, πλην όμως ακόμη ζωντανή σε πείσμα των κυβερνήσεων, είναι πολύ πιθανό, σύντομα, από κει που μιλούσαμε για προστατευόμενα είδη να αρχίσουμε να μιλούμε για προστατευόμενα επαγγέλματα, κυρίως του αγρότη, του κτηνοτρόφου και του μελισσοκόμου.
Και αν, όπως διαφαίνεται, τα αρμόδια Υπουργεία δεν ενεργήσουν άμεσα, τότε οι λύκοι, οι αρκούδες και τα αγριοκούνελα, από συγκάτοικοι μας σε τούτη τη γη, θα γίνουν αναπόφευκτα εχθροί για όσους δεχθούνε ισχυρά οικονομικά πλήγματα και δε λάβουν άμεσες αποζημιώσεις για να επιβιώσουν.
Μία τέτοια εξέλιξη, δε θα μπορούσε παρά να χαρακτηριστεί διαχειριστικός μεσαίωνας και θα αποδείξει με τον πλέον τραγικό τρόπο την πλήρη ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας των Υπουργείων Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης να διαχειριστούνε τα πραγματικά περιβαλλοντικά ζητήματα της χώρας.
Μέχρι σήμερα, βλέπαμε να ξοδεύονται τεράστια κονδύλια σε καμπάνιες και μελέτες για την «προστασία» επιλεγμένων ειδών της Ελληνικής πανίδας. Δεν έχει δοθεί όμως ούτε ένα ευρώ για τη διαχείριση της άγριας πανίδας, ενώ η αρμόδια Δασική Υπηρεσία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα λόγω της συνειδητής απαξίωσης και υποβάθμισης από πλευράς κυβερνήσεων διαχρονικά.
Εκτιμούμε πως η πραγματικότητα επιβάλλει αυτή η κατάσταση να αλλάξει και τα χρήματα που δίνονταν για το οικολογικό πανηγύρι των περασμένων δεκαετιών, να δοθούν επιτέλους στη Δασική Υπηρεσία και σε αποζημιώσεις όταν και όπου χρειάζεται, χωρίς αστερίσκους και υπεκφυγές.
Οι κυνηγοί σε αντίθεση με όσους υποδύονται τους οικολόγους βρισκόμαστε σε άμεση και συνεχή επαφή με τη φύση και ήδη εδώ και πολλά χρόνια δαπανούμε τεράστια ποσά για τη διαχείριση και προστασία των θηραμάτων, ενώ συνδράμουμε εθελοντικά τις αρμόδιες Υπηρεσίες σε οποιοδήποτε ζήτημα χρειάζονται τη βοήθειά μας. Από την πυροπροστασία στα πλαίσια της πολιτικής προστασίας σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, μέχρι την επιτήρηση της γρίπης των πτηνών και της θανατηφόρου λύσσας, είμαστε στις επάλξεις αφιερώνοντας χρόνο και χρήμα.
Αν υπάρξει η απαραίτητη πολιτική πρωτοβουλία, η συνδρομή μας θα πρέπει να θεωρείται και εδώ δεδομένη. Τόσο σε έργα διαχείρισης βιοτόπων που θα ξανακάνουν τις φυσικές περιοχές πιο ελκυστικές από τις αγροτικές και τις περιαστικές, όσο και σε μέτρα διαχείρισης των πληθυσμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !