Γράμμα προς τους πρόσφυγες της Πιερίας

Καλοί μου άνθρωποι. Ξέρω ότι δεν μπορείτε να διαβάσετε αυτό το γράμμα, διότι δεν γνωρίζετε τη γλώσσα μου. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας, ίσως επειδή πιστεύω ότι, δεν είστε περαστικοί από τη χώρα μας. Για όσο διάστημα θα είμαστε αναγκασμένοι να συμβιώσουμε, θα πρέπει να βρούμε έναν κώδικα επικοινωνίας, ένα τρόπο για να λύσουμε προβλήματα, πριν ακόμα εμφανιστούν. 

Είναι μάλλον απίθανο να μάθω τη γλώσσα σας. Αν όμως πρόκειται να μείνετε στην όμορφη και φιλόξενη χώρα μας, θα πρέπει να μάθετε εσείς τη δική μου.
Μέχρι τότε, σίγουρα θα βρείτε κάποιον πρόθυμο να σας μεταφράσει το κείμενο αυτό. 

Για να έρθετε στη χώρα μας βάλατε τη ζωή σας κίνδυνο. Και μάλιστα όχι μόνο τη δική σας, αλλά και των παιδιών σας, ακόμα και των αγέννητων. Αρκετοί μάλιστα από εσάς έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθεια αυτή. Μας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι τρυπούσατε τις βάρκες, για να αναγκάσετε το Ελληνικό Λιμενικό και το Πολεμικό μας Ναυτικό να σας διασώσει. Θεωρήσαμε όμως αυτή την ακραία συμπεριφορά σας ως αποτέλεσμα της πλύσης εγκεφάλου, που έχετε υποστεί από τους Τούρκους δουλεμπόρους και διακινητές. Πιστέψαμε μάλιστα ότι, έδειχνε και την μεγάλη σας επιθυμία να περάσετε σε Ευρωπαϊκό έδαφος και, δεν σας το κρύβω, μερικοί από εμάς το θεώρησαν και τιμητικό.

Τιμητικό, γιατί θέλετε να ζήσετε εσείς και οι απόγονοί σας, όχι σε κάποια συγγενική, φιλική σας χώρα, όπου οι πολίτες μιλούν την ίδια γλώσσα και έχουν την ίδια θρησκεία με εσάς, αλλά σε χώρες τελείως διαφορετικές από τις χώρες προέλευσής σας. Χώρες, όπου τους πολίτες, η δίκη σας θρησκεία τους αποκαλεί άπιστους. 

Μας είπαν ότι, προτιμάτε τις δικές μας χώρες, γιατί λαχταράτε να ζήσετε ελεύθεροι, μακριά από την καταπίεση και τη δυστυχία των αυταρχικών αραβικών καθεστώτων. Να γνωρίσετε τη δημοκρατία με όλα τα καλά, αλλά κα τα στραβά της. Ήταν τόσο μεγάλη αυτή σας η επιθυμία, που ρισκάρατε την ίδια σας τη ζωή. Ρισκάρατε ακόμη να πέσετε θύματα ρατσισμού και θρησκευτικού (ή άλλου είδους) φανατισμού.

Και εμείς, ως πολιτισμένος και φιλόξενος λαός, σεβαστήκαμε αυτή σας την επιθυμία. Θαυμάσαμε το κουράγιο σας και τις αντοχές σας. Θυμηθήκαμε ότι και οι δικοί μας πρόγονοι στο παρελθόν υπήρξαν πρόσφυγες ή μετανάστες στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Σας ανοίξαμε τις αγκάλες μας και σας υποδεχτήκαμε με αγάπη. Δεν κάναμε καμία διάκριση. Ανάμεσά σας υπήρχαν γυναικόπαιδα, ηλικιωμένοι, πληγωμένοι, ανάπηροι. 

Υπήρχαν όμως και νέοι, δυνατοί άντρες, που θα μπορούσαν να είχαν μείνει στις πατρίδες σας να πολεμήσουν για τα δίκια σας, για τις εστίες σας, να αντισταθούν στους Ισλαμοφασίστες, όπως έκαναν στο παρελθόν και οι δικοί μας πρόγονοι ή ακόμα και γειτονικοί μας λαοί στην πιο πρόσφατη ιστορία. Ξέρουμε ότι, ανάμεσά σας υπάρχουν και κάποιοι λίγοι, που μεταναστεύουν στη Δύση για άλλους λόγους.

Ας είναι όμως, δεν πειράζει. Εμείς σας δεχτήκαμε όλους. Σας περιθάλψαμε, σας στεγάσαμε, σας ταΐσαμε. Ξεγεννήσαμε τις γυναίκες σας. Σας φροντίσαμε από το υστέρημά μας. Η Ελλάδα, αν δε το γνωρίζετε, είναι μια φτωχή χώρα με πάρα πολλά, οικονομικά κυρίως, προβλήματα. Περνούσαμε δύσκολα και πριν έρθετε. Η παρουσία σας εδώ έκανε τα πράγματα ακόμα δυσκολότερα. Παρόλα αυτά εμείς σας υπερασπιστήκαμε απέναντι σε όλους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, που δεν σας θέλανε. 

 Σας είδαμε να τσακώνεστε μεταξύ σας, αλλά είπαμε δε βαριέσαι. Κρίμα είναι. Ξεριζωμένοι άνθρωποι. Στη συνέχεια όμως προβληματιστήκαμε. Σας είδαμε να διεκδικείτε τα δικαιώματά σας! Να μιλάτε για τα λεφτά, που δώσατε στους διακινητές και ότι έχουμε υποχρέωση να σας στείλουμε στην Ευρώπη. Θέλατε όλοι να πάτε στη Μακεδονία. 

Προσέξτε όμως. Έχουμε και εμείς τις παραξενιές μας. Τη χώρα που εσείς αποκαλείτε Μακεδονία, εμείς την αποκαλούμε F.Y.R.O.M. Θα θέλαμε όσο χρονικό διάστημα φιλοξενείστε στη Μακεδονική Γη, να σεβαστείτε αυτή μας την ιδιοτροπία και να την αποκαλείτε κι εσείς έτσι, όπως δηλαδή είναι (προς το παρόν) το επίσημο διεθνές όνομά της.

Σας είδαμε να διαμαρτύρεστε. Μας έκαναν εντύπωση οι συγκεντρώσεις σας με τα γυναικόπαιδα μπροστά να κρατάνε τα πλακάτ και τους άντρες, πολύ περισσότερους, από πίσω. Αναρωτιόμαστε, πώς οργανωθήκατε τόσο γρήγορα. Πού βρήκατε τα πανώ και τις ντουντούκες. Μας έκανε απίστευτα άσχημη εντύπωση ότι, στις διαμαρτυρίες σας αυτές, στα νησιά, στην Αθήνα, αλλά κυρίως στην Ειδομένη, όπου χρειάστηκε να περάσετε από κάποιο μπλόκο της αστυνομίας ή του στρατού, βάζατε μπροστά τα παιδιά, ακόμα και τα βρέφη!!! 

Είπαμε, εμείς οι Έλληνες είμαστε παράξενος λαός. Σεβόμαστε τα γυναικόπαιδα και τα προστατεύουμε. Αυτή λοιπόν την κακιά σας συνήθεια, ακόμα κι αν είναι μέρος του τρόπου ζωής σας, θα πρέπει να την αλλάξετε άμεσα. Διαφορετικά, θα σας πάρει και θα σας σηκώσει!

Ζηλέψαμε, πολλοί από εμάς (μεταξύ των οποίων και ο γράφων) τα τελευταίας τεχνολογίας κινητά σας. Είστε εύποροι; Είναι αλήθεια ότι, ανάμεσα σας κυκλοφορούν και μερικοί, που έχουν στη τσέπη αρκετά λεφτά. Μάλιστα ένας υπουργός μας, Μάρδας λέγεται, μπερδεύτηκε και νομίζει ότι δεν είστε πρόσφυγες, αλλά επενδυτές. Αν είναι έτσι, θα πρέπει να σταματήσουμε να σας ταΐζουμε, γιατί, ξέρετε, δεν μας περισσεύουν κιόλας. Το αντίθετο μάλιστα. Δυσκολευόμαστε απίστευτα να τα φέρουμε βόλτα.

Θα πρέπει επίσης να σας πω και ορισμένα άλλα πράγματα, που μας κάνουν κακή εντύπωση. Από όπου περνάτε, βρωμίζετε και καταστρέφετε τα πάντα. Δε σέβεστε τη δημόσια ούτε την ιδιωτική περιουσία, ούτε καν το γεγονός ότι, από τους ίδιους χώρους θα περάσουν μετά από εσάς και άλλοι ομοεθνείς και ομόθρησκοί σας. Όπου διανυκτερεύετε, σε πλατείες, σκηνές, ξενοδοχεία, αφήνετε πίσω τρόφιμα, ρούχα, sleeping bags, ακόμα και αχρησιμοποίητες πάνες. Πιστεύετε ότι, όπου πηγαίνετε, είμαστε υποχρεωμένοι να σας δίνουμε καινούργια; Σας είπε κανείς ότι, όλα αυτά (σκηνές, sleeping bags, κ.λ.π.) είναι από τις προμήθειες του στρατού, που τα φυλούσε για περίπτωση πολέμου ή φυσικής καταστροφής; Νομίζετε ότι έχουμε τη δυνατότητα να τα αναπληρώσουμε;  

Επίσης, αν και βρίσκεστε σε ξένη χώρα, αδιαφορείτε παντελώς για τις υποδείξεις και τις συμβουλές των Ελληνικών Αρχών. Κατασκηνώνετε όπου σας καπνίσει και στη συνέχεια διαμαρτύρεστε για τις κακές συνθήκες!  

Θέλω να σας πω ότι, όλοι εμείς συζητάμε μεταξύ μας και όλοι, χωρίς καμία εξαίρεση, θεωρούμε ότι, αν ήμασταν στη θέση σας, δεν θα τολμούσαμε ούτε να σκεφτούμε, αυτά, που εσείς με τόση ευκολία, απερίσκεπτα κάνετε.   

Δεν έχουμε την ίδια θρησκεία, ούτε τις ίδιες αρχές και αξίες. Εμείς εδώ δε φοράμε μαντήλες, τρώμε χοιρινό και ενίοτε τα τσούζουμε και λίγο. Ωστόσο δεν μας πειράζει, που είστε διαφορετικοί. Μπορείτε να συνεχίσετε να φοράτε τις μαντήλες, να διατηρήσετε τις διατροφικές σας συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμά σας.

Θα σεβαστείτε όμως και εσείς το δικό μας τρόπο ζωής. Θα τηρείτε και εσείς τους νόμους μας. Από τις περιοχές, που περνάτε, θα πρέπει να προσπαθήσετε να μην παρενοχλείτε, όσο γίνεται, τους μόνιμους κατοίκους. Αυτούς, που, είτε προστρέχουν σε βοήθειά σας, είτε απλά ανέχονται την παρουσία σας. 

Θα πρέπει να προσπαθήσετε, στα πλαίσια της λογικής, να διατηρείτε τους χώρους, που σας φιλοξενούν καθαρούς. Οι πράσινοι κάδοι είναι για να πετάτε τα σκουπίδια και όχι για να στήνετε οδοφράγματα. Η καθαριότητα είναι πολύ σημαντική, πρώτα από όλα για εσάς και τα παιδιά σας και ύστερα για τους ομοεθνείς σας και όλους εμάς τους υπόλοιπους. Υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης μολυσματικών ασθενειών, που είχαν εξαφανιστεί από τη χώρα μας (ηπατίτιδα, φυματίωση, πανούκλα)

Τα παλικάρια με τις στολές παραλλαγής, που βλέπετε, τα παιδιά μας δηλαδή, είναι φαντάροι. Σκοπός είναι να υπηρετούν την πατρίδα μας και να μας προστατεύουν από πιθανούς εισβολείς. Όχι να υπηρετούν εσάς και να σας ξεβρομίζουν. Όπως εσείς αγαπάτε τα δικά σας παιδιά, έτσι κι εμείς αγαπάμε τα δικά μας. Θα τους δείχνετε τον απαραίτητο σεβασμό και ευγνωμοσύνη για τα όσα αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα σας προσφέρουν.

Δεν θα τσακώνεστε μεταξύ σας ούτε και με τους Έλληνες πολίτες. Θα υπακούτε στις υποδείξεις των αρχών, της αστυνομίας, του στρατού. Σε καμία περίπτωση δεν θα καταλαμβάνετε σιδηροδρομικές γραμμές, δρόμους, δημόσια ή ιδιωτικά κτίρια! Δεν θα στήνετε οδοφράγματα! Δεν θα εμποδίζετε (επίτηδες) τη φυσιολογική ζωή μας!

Η Ειδομένη δεν είναι η λωρίδα της Γάζας και οι αστυνομικοί μας, που σας συμπεριφέρονται με απίστευτη ευγένεια και λεπτότητα (!) δεν είναι Ισραηλινοί στρατιώτες. Ως εκ τούτου ο πετροπόλεμος και οι υπόλοιπες σκηνές, που παρακολουθούμε και μας εξαγριώνουν θα σταματήσουν άμεσα. Δεν είμαστε εχθροί σας. Είμαστε αυτοί, που σας βοηθάμε να επιβιώσετε.

Η τροφή και όλη η υπόλοιπη βοήθεια, που παίρνετε είναι ό,τι περισσότερο μπορούμε να σας δώσουμε και πρέπει να φτάσει για όλους. Από μόνοι σας δεν θα μπαίνετε σε κτίρια, αποθήκες κ.λ.π. προκειμένου να εξασφαλίσετε κάτι παραπάνω μόνο για τον εαυτό σας.

Δεν θα καταστρέφετε τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία. Δείξτε σεβασμό στη μοναδικήχώρα στον κόσμο, που σας έχει δείξει τέτοια αλληλεγγύη.

Και κάτι τελευταίο. Δεν τα έχουμε δει ακόμα στη χώρα μας, αλλά καλό είναι να τα συζητήσουμε πριν συμβούν. Γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Είμαι σίγουρος ότι θα τα σεβαστείτε. Άλλωστε, είστε στην συντριπτική σας πλειοψηφία φιλήσυχοι και πολιτισμένοι.

Μη διανοηθείτε να παρενοχλήσετε τις γυναίκες μας με οιοδήποτε τρόπο, ανεξάρτητα από την αμφίεσή τους, οπουδήποτε τις δείτε να κυκλοφορούν και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Στις γυναίκες μας δε φοράμε μπούρκες. Μάλιστα από μόνες τους σε πολλές περιπτώσεις αποφασίζουν να αποκαλύψουν εκτός από τα μαλλιά τους και άλλα μέρη του σώματος. Είναι δικαίωμά τους. Εμείς τις έχουμε ελεύθερες, να κυκλοφορούν χωρίς περιορισμούς. Αυτό δε σημαίνει ότι, δεν τις σεβόμαστε, δε τις προσέχουμε και δεν τις αγαπάμε. Το ίδιο θα κάνετε και εσείς, γιατί εδώ είναι η Δύση (που λέει ο λόγος).

Δεν θα κυκλοφορείτε οπλισμένοι. Δεν θα κόβετε λαιμούς περαστικών. Μην διανοηθείτε να ζωστείτε με εκρηκτικά ή να παγιδεύσετε με αυτά κανένα όχημα. Η αυτοανατίναξη, ο αυτοπυρπολισμός και όλα τα σχετικά με το ίδιο συνθετικό (αυτο-) απαγορεύονται στη χώρα μας και ειδικά αν βρίσκεστε δίπλα σε άλλους ανθρώπους.

Σεβαστείτε μας, όπως σας σεβόμαστε εμείς και όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε θα ζήσουμε μαζί για πολλά πολλά ακόμα χρόνια.

Ο Θεός είναι μεγάλος.       

Γιώργος Βαρδακώστας