Σεβαστή...χωριό 650 κατοίκων 14 χιλιόμετρα από την Κατερίνη

Η Σεβαστή (πληθυσμός 653 κάτοικοι, απογραφή 2011) είναι χωριό του νομού Πιερίας και αποτελεί έδρα της ομώνυμης Τοπικής Κοινότητας του Δήμου Κατερίνης. Το χωριό σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία όταν δημιουργήθηκε αριθμούσε 565 κατοίκους. Τα επόμενα χρόνια είχε: το 1940

956 κατοίκους, το 1951 984 κατοίκους, το 1961 820 κατοίκους, το 1971 427 κατοίκους, το 1981 484 κατοίκους, το 1991 513 κατοίκους.^[1] Βρίσκεται Βόρεια της Κατερίνης και μέχρι το 1997 αποτελούσε την ομώνυμη κοινότητα. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 140 μ. και οι κάτοικοί της ασχολούνται με τη γεωργία (καπνά, αμπέλια). Έχει μονοθέσιο Νηπιαγωγείο και διθέσιο Δημοτικό Σχολείο, το οποίο εξυπηρετεί και τα παιδιά του γειτονικού Κούκου, αγροτικό ιατρείο, αθλητικό (Διαγόρας) και Πολιτιστικό Σύλλογο. Στο ποδόσφαιρο, ο Διαγόρας Σεβαστής αγωνίζεται στην Γ΄ ερασιτεχνική κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Πιερίας. Η απόσταση της Σεβαστής από την Κατερίνη είναι 14 χιλιόμετρα.

Ο κεντρικός Ορθόδοξος ναός είναι ο Άγιος Νικόλαος. Υπάρχουν και δύο εξωκκλήσια. Του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται μέσα στο πράσινο και τελευταία αξιοποιήθηκε και άρχισαν να γίνονται γάμοι και βαπτίσεις και της Αγίας Τριάδος,ενώ υπάρχει και μια Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία που ιδρύθηκε το 1924, κυρίως από πρόσφυγες που προήλθαν από την Μικρά Ασία.

Ακόμα υπάρχει κοινότητα της Αποστολικής Εκκλησίας Πεντηκοστής. Η Εκκλησία αυτή ιδρύθηκε το 1939 υπό τον Π. Δημητριάδη, ένανΕυαγγελικό πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία που δέχτηκε την "Πεντηκοστή" από τη μαρτυρία του Αριστοτέλη Δικτυόπουλου. ΗΑποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής της Σεβαστής διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία των Εκκλησιών του Κορινού, τηςΘεσσαλονίκης και αργότερα της Καβάλας. Η Σεβαστή χαρακτηρίστηκε από τους Πεντηκοστιανούς, και είναι γνωστή μέχρι σήμερα, ως η κολυμβήθρα του Αγίου Πνεύματος. Αυτό οφείλεται στην αναζωπύρωση που έγινε προπολεμικά, όταν περίπου 40 άτομα έλαβαν Άγιο Πνεύμα και μίλησαν σε ξένες γλώσσες. Ανέκαθεν οι σχέσεις μεταξύ των τριών αυτών θρησκευτικών κοινοτήτων μέχρι και σήμερα είναι φιλικές, ειρηνικές και αρμονικές. ^[2]

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σεβαστή αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από πρόσφυγες του Πόντου, οι οποίοι ήρθαν στην περιοχή και ίδρυσαν τον οικισμό το 1928 σε μια δασώδη περιοχή μεταβάλλοντάς την σε καλλιεργήσιμη. Η πλειονότητα των κατοίκων ήρθε από το χωριό Αργοσλού που βρίσκεται σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από την πόλη του Νιξάρ (Νεοκαισάρεια).Στον Πόντο το χωριό αριθμούσε 700 οικογένειες και είχε δύο εκκλησίες. Τον Άγιο Νικόλαο του οποίου σώζετε μόνο ένα μικρό τμήμα από το Άγιο Βήμα(κατεδαφίστηκε το καλοκαίρι του 2009) και στη θέση του οικοδομήθηκε τζαμί και ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο οποίος είναι κτισμένος από ξύλο και έχει μετατραπεί σε σπίτι. Όταν ήρθαν στη Ελλάδα δημιουργήθηκαν 3 χωριά. Τα χωρία Σεβαστή και Άνω Άγιος Ιωάννης ( Τούμπα ) στο νομό Πιερίας καθώς και το χωριό Μάνδαλο στο νομό Πέλλας. Όλοι οι κάτοικοι όταν ήρθαν στη Ελλάδα μιλούσαν μόνο Τουρκικά γιατί στην ενδοχώρα του Πόντου και στα πλαίσια εκτουρκισμού που είχε ξεκινήσει το κράτος των Νεοτούρκων χρόνια πριν το διωγμό των Ελλήνων είχε υποχρεώσει τους κατοίκους να επιλέξουν ανάμεσα στη γλώσσα και την θρησκεία τους, ποια θα εγκαταλείψουν.^[3] Έτσι κατόρθωσαν να διατηρήσουν την Ελληνική συνείδησή τους μέσα από τη θρησκεία κάτι που δε θα συνέβαινε σε αντίθετη περίπτωση όπως απέδειξε η Ιστορία. Στην περιοχή δεν υπήρχε χωριό και το τοπωνύμιο Αρμπαούτι οφείλεται σε έναν Αρβανίτη Τσιφλικά με αυτό το όνομα, που κατείχε την περιοχή όπου αργότερα χτίστηκε το χωριό ή σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή στη θέση που βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου υπήρχε ένα ξέφωτο όπου οι βοσκοί ξεκουράζονταν και ο ένας έπαιζε άρπα και ο άλλος ούτι εξ ου και το Αρμπαούτι.^[4] Στο χωριό εγκαταστάθηκαν και άλλοι πρόσφυγες από την ίδια περιοχή του Πόντου (από την περιοχή της Νεοκαισάρειας), σύμφωνα με την πολιτική που ακολουθούσε η Ε.Α.Π.( Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων).

Στα όρια Σεβαστής και Κορινού, στη θέση "Τούμπα Παππά" ερευνήθηκε χαμηλός τύμβος, ο οποίος κάλυπτε τρεις πλούσια κτερισμένους τάφους του 4ου αιώνα π.Χ.. Στον ίδιο χώρο αποκαλύφθηκαν και τάφοι ρωμαϊκής εποχής.^[5] Ανάμεσα στα άλλα έχει βρεθεί και ένα στεφάνι του 4ου αιώνα π.Χ. , το οποίο σήμερα εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης.

Με το Σχέδιο Καποδίστριας η Σεβαστή μαζί με τον Κούκκο, την Νέα Τραπεζούντα, τον Κάτω Άγιο Ιωάννη και τον Κορινό δημιούργησαν το Δήμο Κορινού με έδρα τον Κορινό, ενώ με το Πρόγραμμα Καλλικράτης όλος ο Δήμος Κορινού ενώθηκε με το διευρυμένο Δήμο Κατερίνης.

Τελευταίος πρόεδρος κοινότητας διετέλεσε για 8 χρόνια ο Κουμπρίδης Α. Χρυσόστομος(Χρήστος) ο οποίος πριν γίνει πρόεδρος διετέλεσε γραμματέας της κοινότητας. Από τους δασκάλους που πέρασαν από το χωριό αυτοί που άφησαν εποχή είναι ο Σαλτσίδης Γεώργιος και το όνομά του δόθηκε στην κεντρική πλατεία του χωριού, η γυναίκα του η κ. Καίτη και η κ. Μπακιρτζόγλου Ζαχαρούλα η οποία έχει στενούς δεσμούς με το χωριό και το επισκέπτετε τακτικά.