Η Λαγόραχη ή Λαγόρραχη (454 κάτοικοι) είναι χωριό του Νομού Πιερίας, που υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Κατερίνης. Απέχει από την Κατερίνη 15 χιλιόμετρα. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η γεωργία (καπνά).Η Λαγόρραχη αποτελεί, μαζί με το Μελιάδι (103 κάτοικοι) την Τοπική Κοινότητα Λαγορράχης με 557 κατοίκους συνολικό πληθυσμό, βασει της Απογραφής του 2011.
Υποδομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Λαγόραχη υπάρχει εκτός των άλλων διθέσιο Δημοτικό Σχολείο και Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος, με την ονομασία "Μέγας Αλέξανδρος"[1].
Διαθέτει επίσης αγροτικό ιατρείο, με γιατρό που έρχεται κάθε εβδομάδα και η έδρα του συνεταιρισμού για τους αγρότες βρίσκεται στο Μοσχοπόταμο. Ο κεντρικός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Άννα.
Ο Μορφωτικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Λαγοράχης ιδρύθηκε το 1973. Ένα από τα έθιμα που επιβιώνουν ακόμα στο χωριό είναι και το κάψιμο της ρόκας (εργαλείου για το γνέσιμο), το οποίο γίνεται και σε γειτονικά χωριά, στην αυλή συνήθως του σχολείου και συνοδεύεται από χορούς και τραγούδια, με ευτράπελη διάθεση. Τα τελευταία χρόνια έγιναν εργασίες επέκτασης και βελτίωσης του αρδευτικού δικτύου. Επίσης, τα Φώτα λαμβάνουν χώρα καρναβαλικές εκδηλώσεις.
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό οφείλει την ονομασία του στην περιοχή όπου ιδρύθηκε. Η περιοχή ονομάστηκε έτσι καθώς αρχικά ήταν άγονη και έβγαιναν πολύ συχνά λαγοί. Κάτοικοι από το Μοσχοπόταμο έφτιαξαν καλύβες και έπειτα γύρισαν στις εστίες τους, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Έτσι, οι κάτοικοι στη Λαγόρραχη είναι ντόπιοι, με καταγωγή από το Μοσχοπόταμο. Στις 19 Μαρτίου 1961 η Λαγόραχη μαζί με το Δέκατο Χιλιόμετρο (σημερινό Μοσχοχώρι) αναγνωρίστηκαν ως οικισμοί και προσαρτήθηκαν στην Κοινότητα Μοσχοποτάμου. Το1963 η Λαγόραχη αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα και το 1971 σε αυτήν προσαρτήθηκε και ο οικισμός Μελιάδι.
el.wikipedia.org
Λαγοραχη και ξερό ψωμί
ΑπάντησηΔιαγραφή