Καρίτσα....ζωντανή κωμόπολη 2200 κατοίκων 13 χιλιόμετρα από την Κατερίνη

Η Καρίτσα είναι πεδινή κωμόπολη του νομού Πιερίας με 2.220 κατοίκους, με βάση την απογραφή του 2001. Βρίσκεται 13 χιλιόμετρα νότια της Κατερίνης. Η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια καπνού αποτελούν τις κυριότερες ασχολίες των κατοίκων του. Παράγονται επίσης καλαμπόκι,

τεύτλα, ακτινίδια και σιτηρά. Αποτελεί επίσης το ομώνυμο Δημοτικό Διαμέρισμα στο δήμο Δίου - Ολύμπου. Το χωριό διαθέτει κοινοτικό γραφείο, αγροτικό ιατρείο, διθέσιο νηπιαγωγείο, οκταθέσιο Δημοτικό Σχολείο , αγροτικό συνεταιρισμό. Ο κεντρικός ναός του είναι αυτός του Αγίου Δημητρίου, που είναι και πολιούχος του χωριού.Στην Καρίτσα έχουν βρεθεί πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα το 1983, κατά την περίοδο των ανασκαφών στο γειτονικό Δίον.

Ο Μορφωτικός και Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού, "Ο Όλυμπος" ιδρύθηκε το 1977. Έχει χορευτικό τμήμα και δανειστική βιβλιοθήκη. Το χωριό δραστηριοποιείται στον αθλητισμό με την Αθλητική Ένωση Καρίτσας (Α.Ε. Καρίτσας), που αγωνίζεται στην Α΄ κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Πιερίας.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθεσία Άγιος Βασίλειος, όπου λαμβάνουν χώρα κατά τις Απόκριες και στη διάρκεια της Καθαράς Δευτέρας πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ο Άγιος Βασίλειος είναι χώρος περιαστικής αναψυχής, δίπλα στο ρέμα του Ουρλιά, στους πρόποδες του Ολύμπου, και η απόστασή του είναι 5 χιλιόμετρα από την Καρίτσα. Προσελκύει πλήθος κόσμου την Καθαρά Δευτέρα και την Πρωτομαγιά. Κάθε καλοκαίρι στις 7 Ιουλίου γίνεται μεγάλο πανηγύρι προς τιμή της Αγίας Κυριακής .

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κάτοικοί της Καρίτσας είναι δίγλωσσοι, βλαχόφωνοι Έλληνες με πανάρχαιες καταβολές. Παλαιότερα η Καρίτσα, όταν ήταν κοινότητα, βρισκόταν στην περιοχή της Φτέρης, πάνω στα Πιέρια όρη, και η κύρια ασχολία των κατοίκων δεν ήταν τόσο η γεωργία, όσο η κτηνοτροφία και η υλοτομία.

Οι Καριτσιώτες πιθανότατα κατάγονται από τη Μηλιά Μετσόβου ή την Κατάρα, από όπου γύρω στον 5ο αιώνα μετακινούμενοι με τα κοπάδια στη Μακεδονία, γνώρισαν τη Φτέρη και εγκαταστάθηκαν εκεί, χωρίς να επιστρέψουν ποτέ στην Ήπειρο.

Από τη Φτέρη κατέβηκαν στην περιοχή του Δίου και πρόσφατα αποσχίστηκαν ώστε να αποτελέσουν ξεχωριστή κοινότητα, φροντίζοντας να διατηρήσουν πολλά από τα αρχαία ήθη, έθιμα, τραγούδια και παραδόσεις.

Το σημερινό χωριό ήταν τσιφλίκι την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ο Ρεσίτ Μπέης επέτρεψε στους κατοίκους να καλλιεργούν κάποιες εκτάσεις πληρώνοντας μια μεγάλη εισφορά (τα 2/3 περίπου της συνολικής παραγωγής). Το 1918 με το βασιλικό διάταγμα 152/1918 αναγνωρίστηκε η κοινότητα Δίου , αποτελούμενη από τις κοινότητες Καρίτσας (780 κάτοικοι), Μαλαθριάς και Καλυβίων Μαλαθριάς. Η Καρίτσα έγινε χωριστή κοινότητα το 1961 με το βασιλικό διάταγμα 35/30-12-61 (1.598 κάτοικοι). Το 1999 έγινε Δημοτικό Διαμέρισμα στο Δήμο Δίου.

Το όνομα Καρίτσα ή Καρύτσα^[1]είναι φυτωνύμιο και παραπέμπει στην καρυδιά.