Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος

Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος

πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Πιερίας

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

   Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ ἀνατολή τοῦ Νέου Ἔτους εὑρίσκει τήν σύγχρονη κοινωνία μας μουδιασμένη καί προβληματισμένη σχετικά μέ ὅσα γεγονότα συνεχίζουν νά συμβαίνουν γύρω μας:

·         μέ τήν κρίση στήν οἰκονομία καί στήν ἠθική,

·         μέ τίς ἀξίες καί τούς θεσμούς ὁλοένα καί περισσότερο νά σχετικοποιοῦνται καί νά μπαίνουν στό περιθώριο,

·         μέ τήν ἀπογοήτευση καί τήν ἀβεβαιότητα νά καταλαμβάνουν ὁλοένα καί μεγαλύτερη θέση μέσα στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων,

·         μέ τή βία καί τήν ἐγκληματικότητα νά σπέρνουν τόν φόβο καί τήν ἀνασφάλεια στά σπίτια μας.

        Κυρίαρχο θέμα,  εἶναι ἡ οἰκονομικὴ κρίση πού συνοδεύεται συνήθως ἀπὸ κατήφεια, μελαγχολία καὶ ἀπαισιοδοξία. Ἐντούτοις, ἡ κρίση εἶναι δυνατὸν νὰ γίνει ἀποφασιστικὴ εὐκαιρία γιὰ νὰ ἀνακαλύψουμε θαμμένους θησαυροὺς ἀξιῶν τοῦ Γένους μας, ποὺ μποροῦν νὰ μᾶς ὁδηγήσουν σὲ νέα ἀνοδικὴ πορεία. Γι᾽ αὐτὸ ὅμως, ἀπαιτεῖται πρὸ πάντων σοβαρὴ αὐτοκριτική. Δυστυχῶς, ἡ σημασία τῆς λέξεως κρίση ἔχει φθαρεῖ. Καὶ ἀντὶ νὰ ὁδηγεῖ στὴν ἔντιμη ἀναγνώριση τῶν δικῶν μας λαθῶν, χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ τονίσει τὰ λάθη ἄλλων.

Ἐπιβάλλεταινὰ συνειδητοποιήσουμε τὰ λάθη ποὺ κάναμε ὡς λαός· ἐπίσης, τὰ προσωπικά μας λάθη.

βλ. καί στήν πίσω σελίδα→

Ἄν ψάξουμε μὲ διεισδυτικὴ ματιά, οἱ περισσότεροι θὰ ἀνακαλύψουμε τὰ σφάλματα καὶ τίς παραλείψεις μας.Ἡ αὐτοκριτικὴ ὅμως αὐτὴ δὲν φθάνει. Χρειάζεται μετάνοια. Γιὰ πολλούς, ἡ λέξη ἠχεῖ πολύ παρωχημένη. Ἐν τούτοις, παραμένει διαχρονικὰ ἐπίκαιρη καὶ ἐπαναστατική -ἀπὸ τότε ποὺ τὴν ἀνέδειξε πυρῆνα τοῦ Εὐαγγελίου Του ὁ Χριστός: «Μετανοεῖτε» –ἀλλάξετε νοῦ, συμπεριφορά, τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἀντικρίζετε τὴ ζωή. Μόνο μὲ ἀλλαγὴ νοῦ καὶ καρδιᾶς μποροῦμε νὰ σταματήσουμε συνήθειες καὶ πάθη ποὺ ἀρρωσταίνουν τὴν κοινωνία μας.

       Ἡ κρίση ποὺ μᾶς ταλαιπωρεῖ εἶναι εὐκαιρία νὰ ξαναβροῦμε τὸν βαθύτερο, τὸν καλύτερο ἑαυτό μας.

·         Ἄς βροῦμε τίς ἀρετές, πού βρίσκονται μέσα στὴν καρδιά μας∙ ἡ ἀντοχή, τὸ φιλότιμο, ἡ γενναιότητα, ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό, ἡ ὁμοψυχία, ἡ ἀλληλεγγύη, ἡ αἰσιοδοξία, τὸ χιοῦμορ, τὸ χαμόγελο.

·         Ἄς ἀναθεωρήσουμε τὸν τρόπο σκέψεως καὶ συμπεριφορᾶς μας, μὲ ὁδηγὸ τὶς αἰώνιες χριστιανικὲς ἀρχές∙ τὴν πίστη, τὴν ἐλπίδα, τὴν ἀγάπη. Καὶ «ἡ τελεία ἀγὰπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον» (Α΄ Ἰω. 4,18).

        Μπροστά σ’αὐτή τήν μελανή καί θλιβερή πραγματικότητα ἡ Ἐκκλησία προσφέρει λόγο ἐλπίδας καί παρηγοριᾶς, διότι ὁ μόνος δρόμος γιά νά ἐλευθερωθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀπό τά βάρη τοῦ παρελθόντος καί τοῦ παρόντος εἶναι ἡ προσδοκία ἑνός καλύτερου μέλλοντος. Καί ὁ μόνος πού μπορεῖ νά δώση αὐτή τήν προοπτική εἶναι ὁ Χριστός, πού μᾶς προσφέρει τήν αἰωνιότητα καί τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Εἶναι τό μεγαλύτερο δῶρο πού παίρνει ὁ ἄνθρωπος ἀπό τώρα καί γιά πάντα, ἀρκεῖ νά τό ἐπιθυμεῖ. Ἄς δεχθοῦμε τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγέλιου, ὡς μήνυμα Χάριτος γιά τήν σωτηρία. Στήν πνευματική ἔρημο τῶν καιρῶν μας ἄς δεχθοῦμε τόν λόγοτοῦ Θεοῦ ὡς μήνυμα αἰώνιας ζωῆς.

Καλή καί εὐλογημένη ἡ Νέα Χρονιά!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ὁ  Κ ί τ ρ ο υ ς  Γ ε ώ ρ γ ι ο ς