Έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών, ο σπουδαίος ερμηνευτής, στιχουργός και συνθέτης Σπύρος Ζαγοραίος. Πέθανε στο σπίτι του, έπειτα από πολλά προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια. Η υγεία του επιδεινώθηκε μετά τον θάνατο του γιου του, το 2009.
Γεννήθηκε στον 'Αγιο Αρτέμιο (Γούβα) του Παγκρατίου στις 23 Ιουνίου 1928, ενώ σε ηλικία 15 ετών έχασε σε ατύχημα το ένα του χέρι, όταν έσκασε μια χειροβομβίδα. Ο ίδιος είχε μιλήσει αρκετά και για τον κοινωνικό αποκλεισμό που γνώρισε από συναδέλφους του, εξαιτίας αυτής της αναπηρίας.
Στον χώρο της μουσικής και του λαϊκού τραγουδιού μπήκε δυναμικά το 1952 καθώς ξεχώρισε με τη φωνή του, ενώ η καριέρα του ξεκίνησε από την Αθήνα και μετά ανέβηκε και στη Θεσσαλονίκη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγος του Ζωή, δημιουργώντας ένα από τα πιο λαοφιλή ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού.
Συνεργάστηκε με τα σπουδαιότερα ονόματα της εποχής, ενώ τα τραγούδια του έγιναν μεγάλες επιτυχίες που τις τραγουδά ο κόσμος μέχρι και σήμερα. Ανάμεσά τους το «Ε ντε λα μαγκέν», «'Αναψε το τσιγάρο», «Προσευχή», «Μες της πόλης το χαμάμ», «Στης Λαρίσης το ποτάμι», «Τρελοκόριτσο» και πολλά άλλα.
Η μουσική ήταν η ζωή του όλη, ενώ σε παλαιότερη συνέντευξή του δήλωνε: «Εμένα μ' αρέσει πάρα πολύ να τραγουδάω, όλη μου η ζωή αυτό είναι. Και στον δρόμο που πάω εγώ σφυράω, όταν δεν τραγουδάω. Και ξέρετε και κάτι; Αν έρθει ένας καιρός και δεν μπορώ πια να τα λέω τα τραγούδια όπως πρέπει, εγώ θα πηγαίνω στα μαγαζιά και θα τους λέω: "Πόσα θέλετε να σας δώσω, να σας πω δυο τραγούδια;"»
Πραγματοποίησε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού που ζουν Έλληνες. Έως και τα τελευταία σχεδόν χρόνια της ζωής του εξακολουθούσε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα στο Αιγάλεω Αττικής όπου διέμενε και είχε δημιουργήσει το λαϊκό κέντρο "Εντελαμαγκέν".
Γεννήθηκε στον 'Αγιο Αρτέμιο (Γούβα) του Παγκρατίου στις 23 Ιουνίου 1928, ενώ σε ηλικία 15 ετών έχασε σε ατύχημα το ένα του χέρι, όταν έσκασε μια χειροβομβίδα. Ο ίδιος είχε μιλήσει αρκετά και για τον κοινωνικό αποκλεισμό που γνώρισε από συναδέλφους του, εξαιτίας αυτής της αναπηρίας.
Στον χώρο της μουσικής και του λαϊκού τραγουδιού μπήκε δυναμικά το 1952 καθώς ξεχώρισε με τη φωνή του, ενώ η καριέρα του ξεκίνησε από την Αθήνα και μετά ανέβηκε και στη Θεσσαλονίκη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγος του Ζωή, δημιουργώντας ένα από τα πιο λαοφιλή ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού.
Συνεργάστηκε με τα σπουδαιότερα ονόματα της εποχής, ενώ τα τραγούδια του έγιναν μεγάλες επιτυχίες που τις τραγουδά ο κόσμος μέχρι και σήμερα. Ανάμεσά τους το «Ε ντε λα μαγκέν», «'Αναψε το τσιγάρο», «Προσευχή», «Μες της πόλης το χαμάμ», «Στης Λαρίσης το ποτάμι», «Τρελοκόριτσο» και πολλά άλλα.
Η μουσική ήταν η ζωή του όλη, ενώ σε παλαιότερη συνέντευξή του δήλωνε: «Εμένα μ' αρέσει πάρα πολύ να τραγουδάω, όλη μου η ζωή αυτό είναι. Και στον δρόμο που πάω εγώ σφυράω, όταν δεν τραγουδάω. Και ξέρετε και κάτι; Αν έρθει ένας καιρός και δεν μπορώ πια να τα λέω τα τραγούδια όπως πρέπει, εγώ θα πηγαίνω στα μαγαζιά και θα τους λέω: "Πόσα θέλετε να σας δώσω, να σας πω δυο τραγούδια;"»
Πραγματοποίησε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού που ζουν Έλληνες. Έως και τα τελευταία σχεδόν χρόνια της ζωής του εξακολουθούσε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα στο Αιγάλεω Αττικής όπου διέμενε και είχε δημιουργήσει το λαϊκό κέντρο "Εντελαμαγκέν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !