Ένας χρόνος χωρίς την Μαρία Μπαρά, προϊσταμένη στη Δ/νση Περιβάλλοντος της Π.Ε. Πιερίας

Εκείνο το κρύο φθινοπωριάτικο βράδυ
Που η αυγούλα πάλευε με το βαθύ σκοτάδι
Άνιση μάχη έδωσε το σκότος να κερδίσει
Μα ήτανε αδύνατο το Χάρο να νικήσει

Κι αν πέρασε ολόκληρος ένας ατέλειωτος χρόνος
Καμία στιγμή δεν έφυγε της μαχαιριάς ο πόνος
Τα βήματα μας πάνε στα ίδια μονοπάτια
Λίγα λουλούδια φέρνουμε με δάκρυα στα μάτια

Ήσουν αστέρι της αυγής και αποσπερίτης λαμπερός
Και με τις χάρες σου έκανες τον κόσμο να ομορφύνει
Παντού, με καλοσύνη και χαρά σκόρπιζες το φως
Κι η θύμηση σου πόνο και θλίψη απλόχερα μας δίνει

Κι αν έφυγες πολύ νωρίς ΜΑΡΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ
Σε τόπους άγνωστους που δεν υπάρχει άκρη
Η όμορφη εικόνα σου παντοτινά θα μένει
Μαντήλι χρυσοκέντητο για να μας σκουπίζει το δάκρυ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΠΡΑΣ