Ήρθε ο καιρός πάνω στης Ελλάδας την πληγή να ξαναχτίσουμε το δικό μας ΟΧΙ.

Ας συλλογιστούμε με αφορμή τον εορτασμό του ΟΧΙ. Ποια σκοπιμότητα έχει αυτή η επέτειος; Γιατί γιορτάζουμε αυτή την ημέρα; Για να κάνουμε απλά μια ακόμη γιορτούλα ή για

να θυμόμαστε ότι έρχονται καιροί που πρέπει να ειπωθούν και άλλα ΟΧΙ. Και μήπως ήρθαν και είμαστε ακόμη με το κεφάλι σκυμμένο; Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός πάνω στης Ελλάδας την πληγή να ξαναχτίσουμε το δικό μας ΟΧΙ.

Παππού...
Ευτυχώς που δεν ζεις για να δεις τα χάλια μας.
Ευτυχώς που δεν ζεις για να δεις πως μας μαθαίνουν μέσα από διαφημίσεις  “πώς αγωνίζονται οι Έλληνες” και πως “έτσι είναι τα πράγματα”.
Ευτυχώς που δεν ζεις για να δεις πως υπάρχουν  Έλληνες ναζί.
Ευτυχώς που δεν ζεις για να δεις πόσο ντρέπομαι που δεν σου μοιάζω.

Αράδες δανεισμένες από δύο υπέροχα άρθρα, τροφή για σκέψη:

• «Κάναμε τον κύκλο μας;» της Σμαράγδας Μιχαλιτσιανού από το ΧΩΝΙ και
• «Primavera, Τον παππού μου δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω για να τον ρωτήσω» του Χριστόδουλου Παπαδήμα από το ThePressProject

Φιλικά

Ηλίας Τσολακίδης