Δήλωση Στέφανου Τζουμάκα, Προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος

Έλαβα πρόσκληση από τον Β. Βενιζέλο για να παραστώ στην εκδήλωση του Ζαππείου με αφορμή την εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την Ιδρυτική Διακήρυξη της 3^ης Σεπτέμβρη.

Ευχαριστώ για την πρόσκληση αλλά δεν θα παρευρεθώ, όπως το ίδιο έπραξα και στην πρόσκληση του Γ. Παπανδρέου σχετικά με την πρόσκληση του Ιδρύματος Α. Παπανδρέου.

Ήδη έχω αναφερθεί με δήλωση μου την 1^η Σεπτεμβρίου, στους λόγους αυτής της επιλογής. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω εκ νέου ότι δε συνιστούν τίποτε άλλο πέραν από μια επικοινωνιακή φιέστα, εκδηλώσεις δημοσίων σχέσεων που δεν έχουν καμία σχέση και σύνδεση με τους διαχρονικούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες του ελληνικού λαού. Δεν έχουν καμία σχέση ιδεολογικά και πολιτικά με τις αρχές ενός Σοσιαλιστικού κινήματος.

Τόσο οι επιλογές του Γ. Παπανδρέου και Β. Βενιζέλου όσο και η παρακμή και ο εκφυλισμός του ΠΑΣΟΚ σε ένα μεταλλαγμένο κόμμα που αποτελεί μια νέα κεντροδεξιά με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επέβαλαν στη χώρα, αποτελούν πραγματικότητες τις οποίες κάθε προοδευτικός πολίτης έχει κρίνει και απορρίψει.

Ο χώρος αυτός πλέον αποτελεί ένα μόρφωμα κρατικών αξιωματούχων και παραγόντων με αλλοτριωμένα στελέχη ευρισκόμενα σε αδιέξοδα που άλλοι ζητούν συνέδρια επανίδρυσης, άλλοι προτείνουν μια δήθεν «νέα αρχή», και άλλοι οδηγούν στη δεύτερη μετάλλαξη από την «ελιά» στη «δημοκρατική παράταξη».

Συνολικά, αποτελούν ένα σύστημα παρακμής, μιας νέας κοπής απολογητές γιατί δεν έχουν αρχές να αξιολογήσουν τη σημασία των πολιτικών αποφάσεων που οδήγησαν σε διάλυση την ελληνική κοινωνία και οικονομία. 

Αποφεύγουν να μιλήσουν για την ταμπακέρα των συνεπειών των πολιτικών τους επιλογών, προκειμένου να αποσιωπηθεί η πραγματικότητα που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, επιδιώκοντας τον αποπροσανατολισμό και τη μετάθεση ευθυνών.

Η αλλοτρίωση, ο μεταμορφισμός τους και η έλλειψη αρχών συμβάλλουν και σε φαινόμενα πολιτικού κρετινισμού, οπαδικού χαρακτήρα, όπως εκδηλώθηκαν και στην πρόσφατη εκδήλωση του Ι.Α.Π. και ενός λούμπεν ραγιαδισμού που υποτάσσεται σε ακροδεξιές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές με αντιδεξιές κορώνες.

Τα εν λόγω προσωποπαγή δίκτυα που συναπαρτίζονται από επιτήδειους και ιδιοτελείς, ασφαλώς και δεν έχουν αναφορές στην ελληνική κοινωνία, στα 4 εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, στους ανθρώπους που είναι στα συσσίτια, στους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, στους νέους Έλληνες επιστήμονες, μετανάστες, στους χιλιάδες ανθρώπους που βάλανε λουκέτο στις επιχειρήσεις τους.

Τα πεπραγμένα της τελευταίας πενταετίας στο δημόσιο βίο της χώρας συνιστούν ένα μάθημα για το πώς εντέλει εκφυλίζονται άνθρωποι χωρίς πολιτική και κοινωνική συνείδηση που σκιαμαχούν πάνω σε κομματικά ερείπια και ονειρεύονται αναχώματα και μετερίζια με την κοινωνία απούσα.

Είναι προφανές ότι εκατοντάδες χιλιάδες προοδευτικοί άνθρωποι δεν επιχαίρουν με αυτή την κατάπτωση και με την απαξίωση της ιστορίας ενός προοδευτικού κινήματος και συνομολογούν ότι δεν μπορούν να δικαιωθούν ούτε οι πολιτικές της ήττας ούτε τα πρόσωπα που τις εφάρμοσαν.