Σε ένα πολιτικό σύστημα που βαδίζει με χνάρια μιας ολοκληρωτικής πολιτικής ,οι διαφορές ανάμεσα στα κόμματα διαφαίνονται ισχνές ενώ οι διαχωριστικές τους γραμμές τείνουν να εξαλειφθούν .Ποιος θα το πίστευε ότι του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή θα αλληλοεξαρτώνται και η διάλυση του ενός κόμματος θα συνέπαιρνε και το άλλο .Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί άτολμα και εκ του ασφαλούς να παίξει το ρόλο του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 80’ χωρίς φυσικά να παίρνει το ρίσκο της εξουσίας και της διακυβέρνησης, <<φλερτάροντας>> ταυτόχρονα με τις κεντρώες απόψεις των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ,στην προσπάθεια φυσικά μελλοντικής πολιτικής συμμαχίας .Όλα αυτά τα <<παιχνίδια>> οδηγούν στο τέλος της <<συγκρουσιακής>> πολιτικής και την ανάδυση μιας συναινετικής πολίτικης που φυσικά είναι πιο αποπολιτικοποιημένη .Μια πολιτική χωρίς αντίπαλο όπου τα ανθρωπινά δικαιώματα περιορίζονται για να παρέχουν το ηθικό πλαίσιο που χρειάζεται για να ισχυριστούν οι πολιτικοί ότι εκπροσωπούν το κοινό συμφέρον .Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η άνοδος της άκρας δεξιάς η οποία επιτυχώς ανακινεί τα πάθη και ξέρει να προσφέρει συλλογικές μορφές ταύτισης γύρω από τον λαό .Η αδυναμία των <<συμμάχων>> να προσφέρουν μια εναλλακτική δυνατότητα πέρα της τωρινής τάξης πραγμάτων οδηγούν σε ένα έντονο αντιπολιτικό κύμα .Τα δεξιά λαϊκά κόμματα προσφέρουν και με τα παραπάνω αυτήν τη λύση οποία φαντάζει σαγηνευτική για τους πολίτες .Ωστόσο η συναίνεση στο κέντρο προϋποθέτει διαχωριστικές γραμμές ,δεν υπάρχει το <<εμείς>> χωρίς ένα <<αυτοί>>. Η χάραξη του διαχωρισμού ανάμεσα στους <<καλούς δημοκράτες>> και η <<κακή ακροδεξιά>> βολεύει και τους δυο αφού το <<αυτοί>> οδηγεί στο ηθικό και όχι στο πολιτικό πλαίσιο .Έτσι ο πολιτικός λόγος ηθικοποιείται και είναι ευκολότερο πλέον να παρουσιαστεί ο αντίπαλος ως <<ηθικός εχθρός>> και όχι ως πολίτικος αντίπαλος .Όταν η πολιτική αναπτύσσεται στον άξονα της ηθικής η δημοκρατία διατρέχει κίνδυνο γιατί η δημοκρατική διαδικασία δεν μπορεί να εξηγήσει τους ανταγωνισμούς που δημιουργούνται .Δεν υπάρχει πολιτική χωρίς τη διάκριση εμείς-αυτοί ,ωστόσο όταν το <<αυτοί>> ερμηνεύεται ως <<κακό>> παίρνει ηθική διάσταση και το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να οργανωθεί .Η άκρα δεξιά έχει πάρει τον ρόλο των <<κακών>> για να μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε εμάς τους <<καλούς>>.
Χαρτοματζίδης Κωνσταντίνος
Απόφοιτος της σχολής Νομικών , Οικονομικών και Πολιτικών Επιστήμων του Α. Π. Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !